Het Weeshuis

Namens uitgeverij Ambo Anthos kreeg ik ‘Het weeshuis – geschreven door Bailey Seybolt - toegestuurd als recensie-exemplaar, waarvoor nogmaals bedankt.

Het Weeshuis is de debuut van Bailey Seybolt, en dit is een debuut waar ik zeker van onder de indruk ben.

Het verhaal begint met enkele hoofdstukken welke zich in het verleden afspelen. Hierdoor werd mijn interesse eigenlijk al direct gewekt, en was ik erg benieuwd welke gebeurtenissen zich in het verleden hadden afgespeeld. Nadat het verhaal overging van het verleden naar het heden moest ik wel even schakelen. Het had wel een paar hoofdstukken nodig voordat ik mijn interesse weer volledig terug had bij het verhaal.

Het fijne aan deze verhaallijn vond ik dat er af en toe nog wel een terugblik naar het verleden werd gemaakt. Enerzijds om zaken op te helderen, maar anderzijds werd het verhaal er op sommige momenten nog mysterieuzer van. Voor mijn gevoel vond ik het verhaal een af en toe een mix van een thriller en een historische roman. Wat ik persoonlijk wel wat anders had gewild was de snelheid van het verhaal. Op sommige momenten kreeg ik wel eens het gevoel dat ik stil stond. Ik vind een slowburn niet erg, maar in dit geval had er iets meer pit aanwezig mogen zijn.

Dit verhaal heeft een diversiteit aan verschillende personages. De personages zorgde echt voor een interessant verloop van het verhaal.
Zoals ik al aangaf was de snelheid van het verhaal soms een beetje tam. De personages zorgde er grotendeels op deze momenten nog wel voor dat het verhaal alsnog boeiend bleef.
In het begin vroeg ik mijzelf wel af of ik het hoofdpersonage Alex wel een prettig en boeiend personage zou gaan vinden, maar dit is gelukkig helemaal goed gekomen.

Je leest het verhaal voornamelijk vanuit het ik-perspectief van Alex.
Alex is een personage welke realistisch en levendig neergezet is. Het personage is zo neergezet dat ik het verhaal echt heb ervaren dat ik zelf met Alex mee op ‘speurtocht’ naar de waarheid ben.

Over de schrijfstijl van Bailey ben ik ook zeker postief. Bailey heeft met haar debuut een sterk en spannend verhaal neer te zetten. Oke, het tempo had vooral in het begin wat hoger mogen liggen, maar dit heeft ze richting het middenstuk en einde ruimschoots weten te compenseren. Bailey heeft de mysterieuze vibe continue aanwezig gehouden, waardoor ik telkens getriggerd werd om verder te willen lezen. Ook weet ze de spanningsboog telkens gespannen te houden. Haar schrijfstijl vind ik ook beeldend, helder en persoonlijk. En ook weet ze, ondanks het wat mindere begin, het verhaal goed op te bouwen.

Ik ervaarde dat er ook echt over het einde nagedacht is. Het einde was erg goed gekozen. Er zat een zeer aanwezig plottwist in welke ik echt totaal niet aan had zien komen. Ook voelde het verhaal op het juiste moment afgerond.

Bailey Seybolt heeft met ‘Het Weeshuis’ een uitstekend verhaal neergezet, en ze heeft mij in ieder geval erg benieuwd gemaakt naar hopelijk nog meer boeken.