Een rauw en emotioneel boek

Na de dood van Daisy staat het hele leven van de familie Morgan op zijn kop. Zusje Violet wordt verantwoordelijk gehouden voor de dood van haar grote zus. Vader Owen zoekt troost in de drank en moeder Grace krijgt weer bezoek van Smart haar denkbeeldige vriendje toen ze jong was. Maar het mijnwerk van Owen is gevaarlijk en Smart zorgt ervoor dat Grace dingen doet die ze niet wil, Violet zet alles op alles om zichzelf en haar ouders te redden.
In dit boek wat zich afspeeld in 1914 toen de kerk nog de baas was en drank en dans uit den boze waren wordt het bijzondere verhaal verteld over de mijnwerkers en kerkgangers van Pennsylvania. De personages worden door Barbara Taylor tot leven gewekt en zelfs de denkbeeldige Smart komt door dit boek tot leven. Er ligt zoveel gevoel en emotie in de personages dat je zult worden opgeslokt door hetgeen wat ze beleven, meemaken en ervaren in hun zware leven.

“Daisy’s stem was niet meer dan een fluistering. ‘Ik wil er dapper uitzien als ik de Heer ontmoet.’ ‘Ik weet zeker dat Hij nog nooit een dapperder meisje heeft gezien,’ verzekerde haar moeder haar. ‘Dan ben ik er klaar voor,’ zei Daisy en haar ademhaling stopte.”

Aan het begin van het boek zul je je misschien afvragen waarom er voor de titel nachtmuziek is gekozen maar gaandeweg het verhaal merk je hoe mooi deze titel niet alleen van toepassing is op het gezin maar ook op de bijzondere vriendschap tussen Violet en de Poolse brekersjongen Stanley.

“Tegen de tijd dat ze zich aan de waterkant geïnstalleerd hadden en hun lijnen hadden uitgegooid, was Violet tot de ontdekking gekomen dat Stanley allesbehalve dom was. Hij kende bijna alle tafels uit zijn hoofd, zelfs de tafel van acht. Hij kon ten minste veertig van de achtenveertig Amerikaanse staten opnoemen, inclusief Arizona en New Mexico, die pas een jaar geleden officieel aan de lijst waren toegevoegd. En hij kon haast nog beter vogelgeluiden produceren dan de vogels zelf”

De rauwe emoties die worden gevoeld door de ouders en zus van Daisy zullen je hart raken en tranen laten. De omgeving van Scranton, Pennsylvania wordt ook prachtig omschreven door Barbara, je merkt in de omschrijvingen van het gebied dat ze hier zelf woonachtig is. Dit is prachtig om te lezen en zorgt voor een gevoel alsof je zelf naast de mijnen staat, in de kroeg naast Owen zit of in de keuken bent waar Grace aan het werk is.
Dit alles maakt het verhaal tot een meeslepend en emotionele reis waarbij een gezin zichzelf moet vinden om elkaar weer te kunnen vinden.

Barbara Taylor werkt als docent in Scrantum, Pennsylvania waar ook haar debuutroman Nachtlied zich afspeelt