Lezersrecensie
Love love love this
January is een hopeloze romanticus wat zich vooral uit in haar boeken, maar dan wordt haar hele leven op zijn kop gezet door het verraad van haar vader en is de inspiratie voor haar nieuwste boek ver te zoeken. Voor Gus is ware liefde een sprookje maar ook zijn inspiratie is na een nare gebeurtenis ver te zoeken. Op een avond sluiten de twee rivalen een weddenschap om een boek in elkaars genre te schrijven, maar eindigt deze weddenschap in een flop of vinden ze meer dan ze ooit hadden durven dromen?
“‘Eigenlijk,’ begon Gus, ‘dacht ik dat we het op een akkoordje zouden kunnen gooien.’ ‘Wat voor soort akkoordje, Augustus?’ […] Hij nam een hap. ‘Jij schrijft deprimerende literatuur, kijk maar of dat iets voor je is en of je zo kunt zijn’ – ik sloeg mijn ogen ten hemel en griste het laatste stuk donut uit zijn hand terwijl Gus ongestoord verder sprak – ‘en ik schrijf een goed einde.’”
Wat heb ik ontzettend genoten van dit geweldige boek! Het heeft alles wat je wil hebben in een goede roman en nog veel meer. Het boek behandeld diepgaande thema’s zoals ontrouw en dood en het verwerken daarvan. Daarnaast is het door de humoristische insteek een vrolijk boek en makkelijk leesbaar, je vliegt er echt doorheen en kunt het boek maar moeilijk wegleggen (en als je dit al doet blijft het verhaal steeds door je hoofd spelen).
Stranddaggboek heeft een unieke verhaallijn waardoor de auteur je steeds blijft verrassen en je als lezer je volledige kan onderdompelen in het boek. De karakters zijn door Emily echt tot leven gewekt en ik zou een moord doen, nee niet letterlijk, om vrienden te kunnen zijn met January en Gus. En ook de rest van de karakters is genoeg aandacht aan besteed om ze echt te laten voelen voor de lezer.
Doordat January en Gus hele verschillende boeken schrijven krijg je een heel gevarieerd verhaal waarbij je op het ene moment op een romantisch uitje op de kermis bent en het andere moment bij een rouwende zus bent waarvan de tweelingzus dood is gegaan tijdens haar verblijf bij een levensgevaarlijke sekte. Dit maakt het verhaal onvoorspelbaar en voor iedere lezer leuk om te hebben gelezen.
Een eerste blik op het boek laat je misschien denken dat dit boek een echte chicklit is waarbij de hele wereld rozengeur en maneschijn is maar dit boek heeft zoveel meer dat ik je alleen maar kan aanraden om het zelf te lezen en je te laten verrassen door dit geweldige debuut van Emily Henry.
Emily Henry schrijft verhalen over familie en liefde voor zowel tieners als volwassenen. Ze studeerde creatief schrijven aan het Hope college en het New York Center voor Kunst & Media Studies. Ze schreef eerder, niet vertaalde, young adults en Stranddagboek is haar romandebuut.
“‘Eigenlijk,’ begon Gus, ‘dacht ik dat we het op een akkoordje zouden kunnen gooien.’ ‘Wat voor soort akkoordje, Augustus?’ […] Hij nam een hap. ‘Jij schrijft deprimerende literatuur, kijk maar of dat iets voor je is en of je zo kunt zijn’ – ik sloeg mijn ogen ten hemel en griste het laatste stuk donut uit zijn hand terwijl Gus ongestoord verder sprak – ‘en ik schrijf een goed einde.’”
Wat heb ik ontzettend genoten van dit geweldige boek! Het heeft alles wat je wil hebben in een goede roman en nog veel meer. Het boek behandeld diepgaande thema’s zoals ontrouw en dood en het verwerken daarvan. Daarnaast is het door de humoristische insteek een vrolijk boek en makkelijk leesbaar, je vliegt er echt doorheen en kunt het boek maar moeilijk wegleggen (en als je dit al doet blijft het verhaal steeds door je hoofd spelen).
Stranddaggboek heeft een unieke verhaallijn waardoor de auteur je steeds blijft verrassen en je als lezer je volledige kan onderdompelen in het boek. De karakters zijn door Emily echt tot leven gewekt en ik zou een moord doen, nee niet letterlijk, om vrienden te kunnen zijn met January en Gus. En ook de rest van de karakters is genoeg aandacht aan besteed om ze echt te laten voelen voor de lezer.
Doordat January en Gus hele verschillende boeken schrijven krijg je een heel gevarieerd verhaal waarbij je op het ene moment op een romantisch uitje op de kermis bent en het andere moment bij een rouwende zus bent waarvan de tweelingzus dood is gegaan tijdens haar verblijf bij een levensgevaarlijke sekte. Dit maakt het verhaal onvoorspelbaar en voor iedere lezer leuk om te hebben gelezen.
Een eerste blik op het boek laat je misschien denken dat dit boek een echte chicklit is waarbij de hele wereld rozengeur en maneschijn is maar dit boek heeft zoveel meer dat ik je alleen maar kan aanraden om het zelf te lezen en je te laten verrassen door dit geweldige debuut van Emily Henry.
Emily Henry schrijft verhalen over familie en liefde voor zowel tieners als volwassenen. Ze studeerde creatief schrijven aan het Hope college en het New York Center voor Kunst & Media Studies. Ze schreef eerder, niet vertaalde, young adults en Stranddagboek is haar romandebuut.
1
Reageer op deze recensie