Lezersrecensie
"Lang voelde zijn leven als een wachtkamer. Wachten op iets waar je eigenlijk niet heen wil en waar je snel weer vandaan wil.”
Het was vorige maand een kennismaking met veel, voor mij alleszins toch, onbekende schrijvers. Jacob Tinholt is daar ook eentje van. Maar ook dit was weer een aangename kennismaking.
‘Wachtkamer van de dag’ vertelt het verhaal van Horst, een man die gevangen zit in zijn oude kleine portiekwoning in de grote stad, na een aantal tegenslagen in zijn leven. Hij sjokt doelloos van de ene dag naar de andere. Op een dag ontmoet hij echter de energieke Lene, die hem meesleurt uit de leegte. Het is het begin van een reis waarin hij wordt weggetrokken uit het sombere heden, geconfronteerd wordt met het verleden en met een nieuwe blik mag kijken naar de toekomst. Maar wil hij mee? Durft hij mee?
‘Wachtkamer van de dag’ is een psychologische roman, die je soms op humoristische wijze meeneemt langs de keuzes, dilemma’s en twijfels van iemand, die heel graag vooruit zou willen maar verdwaald en hopeloos verstrikt is geraakt in het leven. Maakt hij de keuzes, die zijn leven zullen veranderen of schikt hij zich in het lot?
----
Toen Jacobs oproep kwam om zijn boek te recenseren en na het lezen van de korte inhoud, werd mijn aandacht getriggerd. Dit was een boek dat ik heel graag wou lezen. En daar heb ik absoluut geen spijt van, de schrijffouten terzijde gelaten.
Jacob heeft een vlotte, aangename schrijfstijl. Deze roman heeft heel korte hoofdstukken, waardoor je heel snel doorheen het boek gaat en vaak denkt ‘Kom nog eentje’, om dan een paar hoofdstukken later, onder de wol te kruipen.
Het verhaal wordt vertelt vanuit Horst, een man die helemaal op zichzelf keert door een aantal tegenslagen. Waar je in het begin nog medelijden hebt met Horst, omwille van het laten hangen in het ‘niets doen’, supporter je stilletjes aan meer voor hem. Hij is iemand die je in je hart sluit en waarmee je mee op pad gaat langs de vele avonturen die hij beleeft met toch wel heel bijzondere mensen. Ik was heel benieuwd welke keuzes hij ging maken en kan het boek tevreden dichtslaan. Om te weten welke keuze hij uiteindelijk maakt, moet je toch echt dit boek lezen.
‘Wachtkamer van de dag’ vertelt het verhaal van Horst, een man die gevangen zit in zijn oude kleine portiekwoning in de grote stad, na een aantal tegenslagen in zijn leven. Hij sjokt doelloos van de ene dag naar de andere. Op een dag ontmoet hij echter de energieke Lene, die hem meesleurt uit de leegte. Het is het begin van een reis waarin hij wordt weggetrokken uit het sombere heden, geconfronteerd wordt met het verleden en met een nieuwe blik mag kijken naar de toekomst. Maar wil hij mee? Durft hij mee?
‘Wachtkamer van de dag’ is een psychologische roman, die je soms op humoristische wijze meeneemt langs de keuzes, dilemma’s en twijfels van iemand, die heel graag vooruit zou willen maar verdwaald en hopeloos verstrikt is geraakt in het leven. Maakt hij de keuzes, die zijn leven zullen veranderen of schikt hij zich in het lot?
----
Toen Jacobs oproep kwam om zijn boek te recenseren en na het lezen van de korte inhoud, werd mijn aandacht getriggerd. Dit was een boek dat ik heel graag wou lezen. En daar heb ik absoluut geen spijt van, de schrijffouten terzijde gelaten.
Jacob heeft een vlotte, aangename schrijfstijl. Deze roman heeft heel korte hoofdstukken, waardoor je heel snel doorheen het boek gaat en vaak denkt ‘Kom nog eentje’, om dan een paar hoofdstukken later, onder de wol te kruipen.
Het verhaal wordt vertelt vanuit Horst, een man die helemaal op zichzelf keert door een aantal tegenslagen. Waar je in het begin nog medelijden hebt met Horst, omwille van het laten hangen in het ‘niets doen’, supporter je stilletjes aan meer voor hem. Hij is iemand die je in je hart sluit en waarmee je mee op pad gaat langs de vele avonturen die hij beleeft met toch wel heel bijzondere mensen. Ik was heel benieuwd welke keuzes hij ging maken en kan het boek tevreden dichtslaan. Om te weten welke keuze hij uiteindelijk maakt, moet je toch echt dit boek lezen.
2
Reageer op deze recensie