Ik zal je vinden

Mijn eerste gelezen boek van het jaar 2022 en wat voor één. Het begon met een proloog waardoor je al direct op het puntje van je stoel kwam te zitten. Hierna was ik bang dat ik door het boek heen zou vliegen en dat klopte inderdaad.

Na de proloog gaan we even drie weken terug naar het moment dat Miles te horen krijgt dat hij de ziekte van Huntington heeft. Een slopende ziekte met de dood tot gevolg, maar ook een ziekte die erfelijk is en doorgegeven kan worden aan je kinderen. En daar moet hij dus naar op zoek.

Ieder hoofdstuk wordt verteld vanuit een andere personage. In het begin vond ik het zo ontzettend moeilijk vanuit welk persoon je het las. Het werd een beetje rommelig op deze manier. Na een tijdje lezen wende je eraan en was het voor mij niet meer zo’n struikelblok.

Er wordt gebruik gemaakt van korte spannende hoofdstukken. Dit zorgt er dan ook voor dat je snel het boek even oppakt om een hoofdstukje te lezen. Nadeel is dan wel dat het boek snel uit is.

De spanning is zeker goed aanwezig. Je probeert te achterhalen wie er nu achter de verdwijningen van diverse personen zit. Er zijn meerdere verhaallijntjes neergezet zodat het niet direct duidelijk is wie erachter zit. Toch had ik al redelijk snel iemand op het oog wat achteraf ook nog klopte. Af en toe lijkt het of je op een dwaalspoor werd gezet, maar daar hou ik wel van tijdens het lezen.

Dit was mijn eerste kennismaking met Linwood Barclay, maar het zal zeker niet mijn laatste zijn. Zo wordt er over het boek Lift verteld dat er mensen zijn die voorlopig niet meer met de lift gaan. Daar ben ik dan ook zeer benieuwd naar.

Spanning: 4,5
Plot: 4,5
Leesplezier: 4,5
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 4,5
Psychologie: 4,5

Ik zal je vinden krijgt van mij 4,5 prachtige ster.

Brenda