Leven met een agressieve narcist

Dit is waarschijnlijk het laatste boek dat ik lees van deze schrijfster. Pffff…
Een makkelijk verhaal, en best een interessant onderwerp, maar zo vreselijk vermoeiend lezen door de aanhoudende herhalingen van zinnen. Pas vanaf hoofdstuk 15 leest het vlotter met minder herhalingen, maar dit hele verhaal zou eigenlijk in 5 hoofdstukken kunnen geschreven worden.

Het betreft “Mans”, een tiran van een echtgenoot en vader van 3 kinderen, waarvan de echtgenote “Mientje” op zekere dag tegen zichzelf zegt….”het zit me tot daar”, ze verlaat haar man, terwijl haar 2 volwassen kinderen “Ennie” en “Willem” bij hun vader achterblijven, de oudste dochter “Bertha” is reeds enkele jaren eerder, door haar vader, het huis uit gezet. De 2 jongere volwassen kinderen krijgen het nu extra zwaar te verduren.
Ook buren, collega’s en dominee zijn bekend met het gedrag van Mans, en voelen mee met zijn echtgenote en kinderen.

Het gedrag van Mans wordt, bij het ouder worden, door zijn dementie steeds extremer en gevaarlijker, maar hij was reeds van jongsaf een nurk en agressieve tiran, eigenlijk in hoge mate was hij een narcist.
Ik heb het verhaal uitgelezen omdat ik het einde wou weten, gelukkig waren de laatste 4 hoofdstukken aangenamer lezen.
Ik heb reeds enkele boeken gelezen van Johanne A. van Arnhem, met hetzelfde probleem, maar dit was wel het meest storende qua herhalingen.