Een interessant fout 'old boys network' spel

Onderzoeksjournalist Jimmy Gilroy kan zijn draai niet vinden bij het schrijven van een biografie over het sexy sterretje Susie Monaghan. De mooie - maar inmiddels wat verlopen - vrouw is gestorven tijdens een mysterieus helicopterongeluk. Maar de celebrity was niet het enige slachtoffer. Gilroy beseft dat enkele hoofdstukken over deze vreemde dood zijn boek nog gewilder maakt. Terwijl onbekenden het fatale incident juist willen laten lijken voor wat het tot dan toe is: een tragisch ongeval.
Geldgebrek dwingt de reporter een andere weg op te gaan. Larry Bolger, een voormalige Ierse premier, zoekt een biograaf die zijn verhaal wil opschrijven. Een vette cheque zorgt ervoor dat Gilroy zijn journalistieke principes in de koelkast zet. Tijdens de eerste ontmoeting tussen de politicus en de kersverse biograaf gaat het al helemaal mis. Bolger is dronken en onbeschoft tegen Gilroy. Daarnaast is de voormalige leider van Ierland enorm loslippig over de bijzondere gebeurtenis waarbij Susie Monaghan is omgekomen. En dan moet Gilroy lastige keuzes maken.

Journalist Gilroy is een man van vlees en bloed. Zo wordt hij verliefd op de zus van Susie Monaghan en kampt de schrijver met concrete geldzorgen. Bovendien worstelt hij met zijn zwabberende integriteit. Maar door op verschillende paarden te wedden lijkt hij aanvankelijk op een gehoorzame ghostwriter. Alleen in het geheim kan Gilroy toch zijn geweten volgen. Gilroys tegenstanders zijn grote ondernemingen die het gemunt hebben op de natuurschatten van Afrika. Opponenten die letterlijk over lijken gaan.

Auteur Alan Glynn schetst schurken die op mondiaal niveau actief zijn. Oppermachtig qua financiële mogelijkheden, militair geweld en ambitie. Mannen die hoog spel spelen, maar vervolgens keihard vallen als ze falen. Larry Bolger wil meeprofiteren van dit obscure milieu. Glynn beschrijft de weg die meelopers en uitvoerders afleggen om veel geld te verdienen. 

Bloedland beschrijft een interessant fout 'old boys network' spel. De journalistieke held daarentegen is weer wat naïef, een beetje jongensachtig. Die uitstraling helpt Gilroy bij zijn onderzoek, hem wordt informatie gegund. Misschien zelfs iets te makkelijk. En deze Ierse versie van Kuifje moet dus tegenstanders verslaan die niets aan het toeval overlaten. En daar gaat het uiteindelijk mis. Schrijver Glynn geeft zijn personage niet een noodzakelijke doortraptheid mee, maar allerlei mazzeltjes. En daar moet je als lezer tegen kunnen.

Bloedland eindigt enigszins realistisch, geen onnozele schietpartijen om een spannend slot te bewerkstelligen. Daarnaast worden actuele thema's aangesneden: de bodemschatten van Afrika en de expansiedrift van ondernemend China. Deze elementen zijn in het echte leven soms harde werkelijkheden. Als Glynns held ook een rauw randje zou hebben, dan zou alles meer een eenheid vormen.