Een slurf en een tent zijn

Het onderwerp circus blijft boeien. Zelf heb ik niet zoveel met dit vermaak, maar de wereld erachter blijft interessant. Ondanks de geringe belangstelling van het onderwerp heb ik genoten van dit verhaal. Het is een mooi en goedgeschreven verhaal voor lezers vanaf ca. 10 jaar.
Eigenlijk zijn het twee verhalen die op een gegeven ogenblik soepel in elkaar overvloeien.

Verhaal 1: Het begint in Amsterdam in 1934. Lot, met handicap, wil met het circus mee. Eigenlijk ontvluchten ze de oorlog die vijf jaar later begon. Ze is dol op olifanten en vooral het kleine olifantje Mandy heeft haar volledige interesse. Haar bemiddelde vader zorgt voor een overtocht van circus Sarrasani naar Rio de Janeiro.

verhaal 2: Almelo, heden. Jula en haar broertje Rein willen het liefst in het circus optreden met hun acrobatenfamilie. Alle familieleden samen vormen een menselijke toren. Haar vader en moeder zijn echter plotseling vertrokken naar het wintercircus, zonder hen mee te nemen. Een avontuurlijke zoektocht met hulp van Grote oma, inmiddels honderd maar vertrouwd met het circus en het circusleven steekt graag de helpende hand uit.

Het boek wisselt dus frequent af qua tijd tot het verhaal bij elkaar komt. De verzorging van het boek is prima. Paginagrote zwart-wit kaarten van de verblijfplaatsen van het circus.
Ook is er een uitgebreid nawoord waarin de auteur toelichting geeft over het ontstaan van dit verhaal. Haar opa mocht als enige journalist mee op het cruiseschip.
Ook enkele pagina's(5 in getal) met zwart-witfoto's uit die tijd.
tevens wordt benadrukt dat er veel in het circus is veranderd. Dieren (wilde) dieren zijn er niet of nauwelijks meer en woorden als 'lilliputter' en 'zigeuner' worden niet meer gebruikt.

Een sympathiek verhaal dat wellicht makkelijk over het hoofd wordt gezien. Dat zou jammer zijn.

Vier sterren.