Lezersrecensie
groepsdruk
Maren Stoffels levert. Dat werkwoord wordt de laatste tijd veelvuldig gehanteerd. Maren is een schrijfster die meermaals per jaar een boek uitgeeft. Ditmaal voor lezers vanaf ca. 10 jaar. Ik zou het belonen met 3,5 ster als waardering. Bovenaan echter vier sterren ingevuld, want ik vind het thema belangrijk en dat geeft een meerwaarde. Het gaat over een voor kinderen belangrijk onderwerp: groepsdruk. En niet alleen bij kinderen.
Morris en Zef zijn al lang goede vrienden. Sinds de komst van Wester is echter veel veranderd. Zef loopt als een schoothondje achter Wester aan, tot verdriet en ongenoegen van Morris.
Ze geven zich op voor een doolhof game. Morris moet Lune erbij vragen. Dat bevreemdt hem omdat Wester en Lune elkaar niet mogen. Als kwartet beginnen ze die game, maar al gauw blijkt er een plannetje te zijn bij Zef en Wester om Lune erin te luizen. Dat heeft te maken met een gebeurtenis uit het verleden.
Stoffels laat zien dat vroeger geperste kinderen zo'n rol kunnen overnemen om niet gekwetst te worden. Ook thema's als vriendschap en verliefdheid spelen een rol. Het belangrijkste onderwerp is echter: groepsdruk. Je moet jezelf blijven en niet jouw eigenheid verloochenen.
De flaptekst geeft dit niet weer. Daar wordt meer de nadruk op het avontuur gelegd en dat is een beetje jammer, maar het spreekt daardoor wellicht meer lezers aan.
In dezelfde trant zijn geschreven 'Escape game' en laser game'. Maren Stoffels belichaamt het leesplezier bij jongeren en dat is een prima uitgangspunt. Het zijn geen literaire boeken. Geslaagde lay-out door de tekst in levels (8) te verdelen en vanuit diverse personages te beschrijven.
Achterin staat nog een toelichting op het gekozen onderwerp. Maren Stoffels was doodsbang na het zien van een horrorfilm met clowns en laten die nu net in dit doolhofspel aanwezig zijn. Vandaar ook een licht griezelelement.
Morris en Zef zijn al lang goede vrienden. Sinds de komst van Wester is echter veel veranderd. Zef loopt als een schoothondje achter Wester aan, tot verdriet en ongenoegen van Morris.
Ze geven zich op voor een doolhof game. Morris moet Lune erbij vragen. Dat bevreemdt hem omdat Wester en Lune elkaar niet mogen. Als kwartet beginnen ze die game, maar al gauw blijkt er een plannetje te zijn bij Zef en Wester om Lune erin te luizen. Dat heeft te maken met een gebeurtenis uit het verleden.
Stoffels laat zien dat vroeger geperste kinderen zo'n rol kunnen overnemen om niet gekwetst te worden. Ook thema's als vriendschap en verliefdheid spelen een rol. Het belangrijkste onderwerp is echter: groepsdruk. Je moet jezelf blijven en niet jouw eigenheid verloochenen.
De flaptekst geeft dit niet weer. Daar wordt meer de nadruk op het avontuur gelegd en dat is een beetje jammer, maar het spreekt daardoor wellicht meer lezers aan.
In dezelfde trant zijn geschreven 'Escape game' en laser game'. Maren Stoffels belichaamt het leesplezier bij jongeren en dat is een prima uitgangspunt. Het zijn geen literaire boeken. Geslaagde lay-out door de tekst in levels (8) te verdelen en vanuit diverse personages te beschrijven.
Achterin staat nog een toelichting op het gekozen onderwerp. Maren Stoffels was doodsbang na het zien van een horrorfilm met clowns en laten die nu net in dit doolhofspel aanwezig zijn. Vandaar ook een licht griezelelement.
1
Reageer op deze recensie