Lezersrecensie
Zelfportret
Eigenlijk is het uitgangspunt vrij banaal. Joshua is verliefd op Lindsey. De relatie loopt niet lekker en Joshua weet nauwelijks hoe hij moet omgaan met liefde en seks. natuurlijk, er zijn meer problematieken te omschrijven in dit boek, maar de hardopzoektocht naar zichzelf is toch de dominantste verhaallijn. Zeker als Lindsey naar de dansacademie gaat en haar eerdere zijn achter zich laat.
Vrij alledaags dus, maar niet als de auteur Erna Sassen heet. Het boek maakt eigenlijk deel uit van een trilogie. De andere delen zijn 'Zonder titel' en 'Neem nooit een beste vriend'. Bekroonde delen, overigens.
Waarom is het boek dan toch zo bijzonder. Dat komt omdat Sassen een rauwe niet conventionele schrijfstijl hanteert. je moet wel tegen een stootje kunnen. Diverse heilige huisjes worden omver gekegeld en de Bond tegen vloeken zal niet onverdeeld blij zijn met zo'n boek. Rond een aantal bladzijden geturfd. Van 'sneue befteckel, christelijke vloek met God..., paardenlul (met dank aan Hans Kraaij), mongool en de witte vinken-tering-club (boek van Joris Luijendijk).Gelukkig zijn der ook mooie talige vondsten als 'brave zoldersnor'. Het mag - wat mij betreft- wel iets minder.
Het is eigenlijk een lange innerlijke monoloog, met allerlei gedachten, in verschillende typografie weergegeven.
Soms vind ik het wel erg volwassen ogend in de bijschriften de schrobbering van Baudet (2x) en Wilders had mij mij niet gehoeven. Hij maakt het verhaal ook niet tijdloos. Iets te belerend.
Goed verhaal om bij een leesclub te bespreken .Denk dat de meningen heel divers zijn.
Is het boek zelfstandig te lezen (zie boven). Dat kan wel, al zijn er verhaalelementen die terugkeren, net zoals Zivan uit boek 1) die met een baby uit Irak terugkeert.
Door de originele schrijfstijl verdient dit boek vijf sterren. Enkele minpuntjes hebben mij genoopt er vier van te maken. Ik heb zomaar het vermoeden dat vooral literaire lezers - en dat hoeven lang niet altijd jongeren te zijn - en recensenten genieten van deze unieke stem. Het verhaal bevat in de cynische stijl overigens ook voldoende lucht door de humor.
Net iets minder dan de twee vorige boeken. Oordeel vooral zelf.
leeftijd: 15+
oh ja, de zwart-witillustraties Martijn van der Linden zijn een mooie aanvulling. Joshua heeft namelijk tekentalent en Martijn ook..
Vrij alledaags dus, maar niet als de auteur Erna Sassen heet. Het boek maakt eigenlijk deel uit van een trilogie. De andere delen zijn 'Zonder titel' en 'Neem nooit een beste vriend'. Bekroonde delen, overigens.
Waarom is het boek dan toch zo bijzonder. Dat komt omdat Sassen een rauwe niet conventionele schrijfstijl hanteert. je moet wel tegen een stootje kunnen. Diverse heilige huisjes worden omver gekegeld en de Bond tegen vloeken zal niet onverdeeld blij zijn met zo'n boek. Rond een aantal bladzijden geturfd. Van 'sneue befteckel, christelijke vloek met God..., paardenlul (met dank aan Hans Kraaij), mongool en de witte vinken-tering-club (boek van Joris Luijendijk).Gelukkig zijn der ook mooie talige vondsten als 'brave zoldersnor'. Het mag - wat mij betreft- wel iets minder.
Het is eigenlijk een lange innerlijke monoloog, met allerlei gedachten, in verschillende typografie weergegeven.
Soms vind ik het wel erg volwassen ogend in de bijschriften de schrobbering van Baudet (2x) en Wilders had mij mij niet gehoeven. Hij maakt het verhaal ook niet tijdloos. Iets te belerend.
Goed verhaal om bij een leesclub te bespreken .Denk dat de meningen heel divers zijn.
Is het boek zelfstandig te lezen (zie boven). Dat kan wel, al zijn er verhaalelementen die terugkeren, net zoals Zivan uit boek 1) die met een baby uit Irak terugkeert.
Door de originele schrijfstijl verdient dit boek vijf sterren. Enkele minpuntjes hebben mij genoopt er vier van te maken. Ik heb zomaar het vermoeden dat vooral literaire lezers - en dat hoeven lang niet altijd jongeren te zijn - en recensenten genieten van deze unieke stem. Het verhaal bevat in de cynische stijl overigens ook voldoende lucht door de humor.
Net iets minder dan de twee vorige boeken. Oordeel vooral zelf.
leeftijd: 15+
oh ja, de zwart-witillustraties Martijn van der Linden zijn een mooie aanvulling. Joshua heeft namelijk tekentalent en Martijn ook..
1
Reageer op deze recensie