Een vetkamp

De nog jonge uitgeverij Blauw Gras, inderdaad, die van Edward van de Vendel, bracht dit boek uit. Het is deel 1 van de duologie (dacht ik) 'Het vette leven'. Het boek komt uit Denemarken en beschrijft een actueel probleem bij jongeren: overgewicht.
Er zijn in Nederland veel bekwame auteurs die zeker over het onderwerp overgewicht (en eigenwaarde) kunnen schrijven. De uitgeverij legt uit waarom ze voor dit boek gekozen hebben. in het kort: charmante schrijfwijze, toegankelijk en breed (niet letterlijk) publiek.
Het is zeker een eenvoudig behapbaar verhaal voor lezers vanaf ca. 13 jaar. Het is ook- qua omvang - dun boek met ca. 120 tekstpagina's, waarbij het lettertype ruim is.
Bij charmante schrijfwijze heb ik niet bepaald een beeld, maar de tekst loopt goed en is vlot geschreven. Dan kun je met enig gevoel voor overdrijving charmant nomen.

Het verhaal gaat over de 14-jarige Sarah die ervan droomt om slank(er) te zijn. Zeker voor Lucas waar ze een oogje op heeft. Ze heeft het vermoeden dat Lucas niet verliefd op haar is vanwege haar omvang. Lucas heeft echter een crush op Hannah, die dan weer betiteld wordt als het mooiste meisje van de klas/school.
De ouders van Sarah sturen haar naar een therapiegroep, een groep waarover Sarah niet gelijk enthousiast (understatement) is. Ze noemt het, zie mijn bovenschrift, een vetkamp. vDat blijkt ook wel uit de confrontaties met de andere leden van de groep. Ongezouten krijgt Sarah het voor de kiezen.

In twintig hoofdstukjes wordt het gevecht voor afvallen beschreven. Boven de hoofdstukken 4 t/m 18 staat haar gewicht beschreven (80 kilo) en haar streefgewicht (64 kilo).
Het is een sympathiek, eerlijk en herkenbaar verhaal geworden. Moet je eigenlijk wel afvallen als je daardoor minder goed in je vel komt te zitten?
Ik zal het einde, al is het geen thriller of misdaadroman, niet verklappen.
Waarom geen vier sterren, maar drie?

Het is niet verrassend genoeg, een tikkeltje voorspelbaar dat in het huidige tijdsbeeld van fatshaming wel degelijk een functie heeft. Misschien komt het wel door het lezen van mijn vorig boek, een keihard en rauw verhaal van Erna Sassen. Dan is dit verhaal al gauw braaf.
Het kan beslist jongeren die worstelen met overgewicht een hart onder de riem steken.

Dus, toch lezen maar.