Lezersrecensie
Doorverkoop met winstoogmerk
Als je twee bekende kinderboekenmakers bij elkaar zet, krijg je dan een succesvolle uitgave? Dat hoeft niet altijd het geval te zijn, maar bij Daan Remmerts de Vries en Marije Tolman (illustrator) is dat wel het geval.
inhoud
De Al Caponevis steelt een euro van Oester. Hij is bevreesd dat hij betrapt wordt en verkoopt hem aan de kogelvis, uiteraard met winst. Zo verhuist de euromunt en die wordt steeds voor een hoger bedrag gekocht door naïevelingen die geloven in de praatjes en bespiegelingen van de verkoper.
De plot is interessant en spitsvondig. Ik zal die niet verklappen, alhoewel het een prentenboek voor kinderen vanaf ca. 5 jaar is.
De bewerkte fotocollages in blauw met daarop zeer kleurrijke vissen zijn intens van schoonheid. Sommige bladzijden hebben geen tekst en worden alleen gedragen door de fraaie illustraties.
Mijn levensgezellin had commentaar op de inhoud. Zij vermeldde dat iedereen zich wil verrijken en niemand (bijna) niemand betrouwbaar is. Dat is heel mooi uit te spreken tijdens het voorlezen van dit fraaie, dikkere prentenboek. Pjotr van Lenteren (recensent Volkskrant) gaf er de naam 'goedgelovigheidssprookje' aan en deze scherp gevonden naam dekt geheel de lading.
Hopelijk mogen veel kinderen genieten van dit fraaie boek qua tekst , qua tekeningen en qua vormgeving.
5 sterren
inhoud
De Al Caponevis steelt een euro van Oester. Hij is bevreesd dat hij betrapt wordt en verkoopt hem aan de kogelvis, uiteraard met winst. Zo verhuist de euromunt en die wordt steeds voor een hoger bedrag gekocht door naïevelingen die geloven in de praatjes en bespiegelingen van de verkoper.
De plot is interessant en spitsvondig. Ik zal die niet verklappen, alhoewel het een prentenboek voor kinderen vanaf ca. 5 jaar is.
De bewerkte fotocollages in blauw met daarop zeer kleurrijke vissen zijn intens van schoonheid. Sommige bladzijden hebben geen tekst en worden alleen gedragen door de fraaie illustraties.
Mijn levensgezellin had commentaar op de inhoud. Zij vermeldde dat iedereen zich wil verrijken en niemand (bijna) niemand betrouwbaar is. Dat is heel mooi uit te spreken tijdens het voorlezen van dit fraaie, dikkere prentenboek. Pjotr van Lenteren (recensent Volkskrant) gaf er de naam 'goedgelovigheidssprookje' aan en deze scherp gevonden naam dekt geheel de lading.
Hopelijk mogen veel kinderen genieten van dit fraaie boek qua tekst , qua tekeningen en qua vormgeving.
5 sterren
1
Reageer op deze recensie