Kamperen in het donkere bos

Helen Grace in het bos, dat is eens iets anders dan misdaad in de stad.
Er is een monster actief in het bos. Kampeerders worden vermoord en gruwelijk tentoon gesteld. Ze zijn vermoord met pijl en boog, leeggebloed. Je moet al erg ziekelijk zijn om zoiets te doen.
De beschrijving van de zoektochten in het bos zijn gedetailleerd en omdat het regent of donker wordt, ziet men vanalles dat er niet is en wat men moet zien, ziet men niet. Het bos is geen fijne omgeving meer.
De minst favoriete nieuwsreporter van Helen is ook weer van de partij en ze stookt de bevolking goed op, angst waart door campingland.
Maar de zaak geraakt niet opgelost, amper aanwijzingen en de tijd dringt.

Ik heb in dit boek een veel zachtere Helen gezien dan in de voorgaande boeken, ik kende haar bijna niet terug. Als je dit afzet naast het eerste deel, dan is ze bijna een softie geworden. Als harde bitch vond ik haar eigenlijk leuker.
Dit boek leest heel erg vlot en omdat je wil weten wie de dader is en hoe alles in elkaar zit, blijf je ook maar verder lezen. De korte hoofdstukken lenen zich daar ook prima voor.