Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Heftig en moedig!

vero13 24 november 2021
Janine heeft het niet gemakkelijk. Tijdens haar kinderjaren krijgt ze constant te horen dat ze nergens goed in is, het 5de wiel aan de wagen zeg maar, en een karakter heeft waar niets mee valt aan te vangen.
Liefde, warmte en genegenheid zijn haar vreemd en daardoor besluit ze om zo snel mogelijk het ouderlijk huis te verlaten en haar leven een nieuwe wending te geven met liefde, kinderen en een zorgzame man.
Daardoor loopt ze recht in de armen van Sjaak. Ze trouwen al heel snel en daar krijgt ze al vlug spijt van.
Na hun trouwdag vertelt Sjaak doodleuk bij het ontbijt : "Ik wil helemaal geen kinderen. Ik wil alleen dat alles gaat zoals ik het wil en ik zal je geestelijk helemaal kapot maken." Haar nachtmerrie met de narcist waarmee ze getrouwd is, kan beginnen...

Dit verhaal is best heftig en intriest.
De manier waarop het verhaal verteld wordt, is zo intens en rauw, cru en harteloos, precies zoals Janine het ervaren heeft. De ene tegenslag na de andere krijgt ze op haar bordje, en niemand waarmee je het kunt delen, nooit een liefhebbende arm om je schouder,.... alleen het verwijt dat het haar fout is, dat het aan haar onmogelijk karakter ligt, dat ze een aanstelster is.
Het onbegrip waar ze telkens op stuit is ronduit onmenselijk.
Het leest wel enorm vlot , ondanks de zware materie. De schrijfstijl is heel direct en spontaan, af en toe sarcastisch en met een portie zelfspot.

"Steeds vaker vroeg ik mij af of het wel mijn biologische ouders waren. Ik voelde nog lang het zwiepen van de mattenklopper op mijn rug nadat ik daar een keer met moeder over wilde praten. Naïever kon ik op dat moment ook niet zijn."

Doordat je af en toe kan meekijken in de gedachtes van Janine, (cursief gedrukt ) voel je echt met haar mee en komt het dubbel hard binnen.

"Ze gaan me toch niet vertellen dat die klootzak normaal aan het worden is? Er zal wel weer wat achter zitten. Nou moet ik nog meer op mijn hoede zijn."

Heel bewonderenswaardig is wel de moed en veerkracht dat Janine heeft om toch haar hoofd boven water proberen te houden.
Heel meeslepend en zelfs choquerend, gelukkig een koffietje bij de hand om de brokken in mijn keel door te slikken.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van vero13