True crime met verrassende ontknoping

De rechercheurs Katja Moison en Job Koningstein worden opgeroepen wanneer het lichaam wordt gevonden van een jonge vrouw die als backpacker het Kustpad wandelde. Ze is gewurgd en misbruikt. Aan de hand van DNA sporen komen ze op een cold case terecht, een zaak die Katja nooit heeft kunnen loslaten. Er gebeuren echter nog vreemde dingen maar toch blijven ze in het duister tasten want van de vermoedelijke dader ontbreekt elk spoor en getuigenissen helpen hen ook geen stap verder. Katja gaat tot het uiterste om deze zaak op te lossen want de oude zaak heeft altijd aan haar hart blijven knagen. Lukt het haar eindelijk om de dader achter slot en grendel te krijgen?

Het verhaal wordt opgesplitst in verschillende verhaallijnen waarbij we zowel in het verleden als in het heden beurtelings de ontwikkelingen vernemen.
De schrijfstijl is heel vlot en de beschrijvingen van de natuur en het traject van het Kustpad worden mooi weergegeven, waardoor je ahw zelf de route meeloopt. De personages worden goed uitgediept waarbij hun emoties heel reëel worden beschreven. De gruwelijkheid van de zaak blijkt zelfs voor de ervaren rechercheurs geen sinecure en toont daardoor ook hun menselijke kant. Ook de thuissituatie van Katja geeft een realistisch beeld over de moeder-dochter relatie en de voortdurende strubbelingen en meningsverschillen die dit met zich meebrengen. Ook de backpackers die aan bod komen leren we beter kennen waarbij ook de sfeer in de campings en logies een duidelijk beeld geven hoe het er aan toe gaat op zo’n tocht.

De spanning is niet prominent aanwezig maar de intensiteit van enkele stukken, komt des te harder binnen. (Een kleine waarschuwing, het gaat ook over kindermisbruik, dus voor wie de kwestie te gevoelig ligt, even rekening mee houden want het is niet min)
Het plot ontwikkelt zich gestaag en daardoor verloopt de opbouw en de spanningsboog van het verhaal wat traag en moeizaam, net zoals het onderzoek. Het duurt even voor er wat tempo in komt, ook de vele beschrijvingen van de omgeving halen de vaart er wat uit, maar het leest wel vlot.

Naar het einde toe komen allerlei nieuwe ontwikkelingen boven en wordt het tempo opgedreven waardoor alles in een stroomversnelling terecht komt. Het venijn zit altijd in de staart en dat is hier niet anders, een verrassing die ik niet zag aankomen.
Het verhaal is gebaseerd op waargebeurde feiten en dat maakt het geheel daardoor nog afschuwelijker en weerzinwekkender.
3,5 sterren