Lezersrecensie
Originele actiethriller
De Vergruizer is een huurmoordenaar die contracten afsluit en zo het uitschot van de wereld elimineert. Niet alleen brengt het een aardig centje op maar ook de samenleving vaart er wel bij. Held of niet, de Vergruizer interesseert zich niet in de publieke opinie.
De opdracht om de volledige top van een machtig bedrijf om zeep te helpen, loopt helaas niet zoals gepland. Er is iets gebeurd dat onomkeerbaar is en dat heeft grote gevolgen. Wanneer het volgende contract zich aandient beseft Vergruizer dat het volgende doelwit, de Staatsman, slechts als lokaas diende om de Vergruizer in de val te lokken.
Zowel de vormgeving van het boek als de inhoudelijke structuur zijn allebei opmerkelijk. Het verhaal is opgedeeld in 3 verhalen waarbij van in het begin het grof geschut wordt ingezet. Planning en organisatie staan voorop en vanuit het ik-perspectief vertelt de Vergruizer zijn voorbereiding en uitwerking om het contract tot een goed einde te brengen.
Veel actie, louche figuren en maffiose praktijken zorgen voor een zondvloed aan geweld, verbrijzelde kootjes en doorboorde lichaamsdelen. De personages zijn stuk voor stuk aparte persoonlijkheden met zowel figuurlijk als letterlijk ( na een robbertje vechten) een kleine of ferme hoek af. Het deed me soms denken qua genre aan de film Pulp Fiction.
De schrijfstijl is heel filmisch, flitsend en recht door zee, beetje eigen aan het karakter van de Vergruizer. De actiestukken zijn doorspekt met zwarte en soms absurde humor. Ook kleine verwijzingen naar zijn vorige boeken en persoonlijke voorkeuren zoals films en fantasy zijn met een knipoog verwerkt in het verhaal. Wat de voetnoten betreft, is het niet zo handig op de e-reader om telkens te moeten door scrollen. Voor mij was het dan ook niet echt een meerwaarde.
Door het vele geweld kwam ik wat moeilijk in het verhaal. De acties primeren waardoor het gevoelsmatig heel oppervlakkig blijft. Gelukkig kwam daar verandering in vanaf het tweede deel en worden de personages iets meer uitgediept. De werkelijke drijfveer en oorzaak om als Vergruizer door het leven te gaan, blijft echter een raadsel.
Het plot zit goed in elkaar en de verhalen volgen elkaar chronologisch op waardoor het gemakkelijk te volgen is. De verrassing op het einde was toch wel ene die ik, eerlijk toegegeven, niet had doorzien. Missie geslaagd dus van de auteur, zou ik zeggen.
Het is wel een heel ander soort verhaal dan zijn vorige boeken. Vooral het extreme geweld was voor mij iets te expliciet. Natuurlijk is dat puur een persoonlijke kwestie , dus voor de liefhebbers van grof geweld, brute scenes met af en toe obscene handelingen en taalgebruik, zullen zeker aan hun trekken komen.
De auteur heeft weer een knap werk geschreven, zoals we van hem gewoon zijn. Op de schrijfstijl niets op aan te merken maar het verhaal zelf bekoorde me iets minder dan zijn andere boeken. Dit ligt puur aan het genre die me iets minder beviel maar dat neemt niet weg dat het een apart verhaal is dat zeker de moeite loont.
3,5 sterren
De opdracht om de volledige top van een machtig bedrijf om zeep te helpen, loopt helaas niet zoals gepland. Er is iets gebeurd dat onomkeerbaar is en dat heeft grote gevolgen. Wanneer het volgende contract zich aandient beseft Vergruizer dat het volgende doelwit, de Staatsman, slechts als lokaas diende om de Vergruizer in de val te lokken.
Zowel de vormgeving van het boek als de inhoudelijke structuur zijn allebei opmerkelijk. Het verhaal is opgedeeld in 3 verhalen waarbij van in het begin het grof geschut wordt ingezet. Planning en organisatie staan voorop en vanuit het ik-perspectief vertelt de Vergruizer zijn voorbereiding en uitwerking om het contract tot een goed einde te brengen.
Veel actie, louche figuren en maffiose praktijken zorgen voor een zondvloed aan geweld, verbrijzelde kootjes en doorboorde lichaamsdelen. De personages zijn stuk voor stuk aparte persoonlijkheden met zowel figuurlijk als letterlijk ( na een robbertje vechten) een kleine of ferme hoek af. Het deed me soms denken qua genre aan de film Pulp Fiction.
De schrijfstijl is heel filmisch, flitsend en recht door zee, beetje eigen aan het karakter van de Vergruizer. De actiestukken zijn doorspekt met zwarte en soms absurde humor. Ook kleine verwijzingen naar zijn vorige boeken en persoonlijke voorkeuren zoals films en fantasy zijn met een knipoog verwerkt in het verhaal. Wat de voetnoten betreft, is het niet zo handig op de e-reader om telkens te moeten door scrollen. Voor mij was het dan ook niet echt een meerwaarde.
Door het vele geweld kwam ik wat moeilijk in het verhaal. De acties primeren waardoor het gevoelsmatig heel oppervlakkig blijft. Gelukkig kwam daar verandering in vanaf het tweede deel en worden de personages iets meer uitgediept. De werkelijke drijfveer en oorzaak om als Vergruizer door het leven te gaan, blijft echter een raadsel.
Het plot zit goed in elkaar en de verhalen volgen elkaar chronologisch op waardoor het gemakkelijk te volgen is. De verrassing op het einde was toch wel ene die ik, eerlijk toegegeven, niet had doorzien. Missie geslaagd dus van de auteur, zou ik zeggen.
Het is wel een heel ander soort verhaal dan zijn vorige boeken. Vooral het extreme geweld was voor mij iets te expliciet. Natuurlijk is dat puur een persoonlijke kwestie , dus voor de liefhebbers van grof geweld, brute scenes met af en toe obscene handelingen en taalgebruik, zullen zeker aan hun trekken komen.
De auteur heeft weer een knap werk geschreven, zoals we van hem gewoon zijn. Op de schrijfstijl niets op aan te merken maar het verhaal zelf bekoorde me iets minder dan zijn andere boeken. Dit ligt puur aan het genre die me iets minder beviel maar dat neemt niet weg dat het een apart verhaal is dat zeker de moeite loont.
3,5 sterren
1
Reageer op deze recensie
