Lezersrecensie
fraaie familieroman uit het leven gegrepen
Oma Leonie zit in de laatste etappe van haar uitzonderlijke reis hier op aarde. Haar dochters Susanne en Margot komen regelmatig op bezoek alsook kleindochter Lieke en haar broer Sjoerd. Leonie heeft een leven achter de rug met vele ups en downs. Haar liefdesleven vertoont ook een zelfde curve van hoge toppen maar vooral ook diepe dalen. De relatie met haar ouders speelt daarin een voorname rol en dat teistert haar nu nog altijd in haar dromen.
Ook Lieke zit in een moeilijke situatie waarmee ze zich geen raad weet. Wanneer ze de verhalen van oma Leonie aanhoort maar ook de jammerende hulpkreten in haar slaap, beseft ze dat ook Leonie met zware dilemma’s te kampen had en misschien haar nog zou kunnen helpen.
Het verhaal is opgebouwd uit enerzijds het verhaal van Leonie vanaf 1933, toen ze 11 jaar was en anderzijds het verhaal van Lieke vanaf 2013 die af en toe haar oma gaat opzoeken en ook helpt verzorgen in haar laatste dagen.
De familiegeschiedenis wordt zo bloot gelegd waarbij het gezinsleven van Leonie met haar ouders en haar broers en zussen stilaan duidelijk wordt. Alledaagse gebeurtenissen, ruzies en kleine onenigheden tussen vader en de zonen, maar ook complexere situaties waaronder heikele toestanden die in die tijd nog taboe waren. Het liefdesleven van Leonie kent ook vele hoogtes en laagtes en telkens komt dezelfde problematiek terug: het grote dilemma om te kiezen voor eigen geluk of toch de familiebanden voorop stellen. Ook het leven van Lieke en de band met haar ouders en broer komen duidelijk naar voor.
“Moeder was in de zevende hemel, een wonder noemde ze het dat een meisje in mijn situatie zo’n nette, rechtschapen man gevonden had. Het luchtte vader op dat ik met een katholiek trouwde, en als vader opgelucht was, had moeder een zorg minder.”
De schrijfstijl is verschillend naargelang het vanuit het standpunt van Leonie enerzijds en Lieke anderzijds wordt gebracht. Toch vond ik het wat koel en afstandelijk overkomen en kreeg ik niet echt sympathie voor de personages, waardoor ik me moeilijk kon inleven in de situaties. Leonie vertelt over de vroege jaren dertig en tijdens de oorlogsjaren en de taal is dan ook wat stijver en stroever zoals toen gebruikelijk was. Beide vertellen heel open en recht voor de vuist hoe ze de situaties ervaren en beleven. Ook humor en sarcasme worden niet geschuwd. Daarbij wordt hun visie over de toestanden maar ook hun gevoelens ten opzichte van de andere familieleden direct duidelijk gemaakt. De complexe thuissituaties brengen zo veel roet in het eten en blijken meermaals een grote bron van ongenoegen maar ook verdeeldheid in de familie.
Het is een verhaal die uit het leven gegrepen lijkt, vele situaties die je al gehoord hebt van vroeger of die misschien in de eigen familie gebeurd zijn, er is ook altijd een rare nonkel of tante in de familie, of iemand die niet helemaal binnen de lijntjes kleurt. Naarmate we verder komen in de laatste dagen van oma, komen we op een punt waar je aanvoelt dat de grote finale er aan zit te komen. Het einde vond ik subliem uitgewerkt waarbij beide verhaallijnen mooi samen smelten.
3,5 sterren
Ook Lieke zit in een moeilijke situatie waarmee ze zich geen raad weet. Wanneer ze de verhalen van oma Leonie aanhoort maar ook de jammerende hulpkreten in haar slaap, beseft ze dat ook Leonie met zware dilemma’s te kampen had en misschien haar nog zou kunnen helpen.
Het verhaal is opgebouwd uit enerzijds het verhaal van Leonie vanaf 1933, toen ze 11 jaar was en anderzijds het verhaal van Lieke vanaf 2013 die af en toe haar oma gaat opzoeken en ook helpt verzorgen in haar laatste dagen.
De familiegeschiedenis wordt zo bloot gelegd waarbij het gezinsleven van Leonie met haar ouders en haar broers en zussen stilaan duidelijk wordt. Alledaagse gebeurtenissen, ruzies en kleine onenigheden tussen vader en de zonen, maar ook complexere situaties waaronder heikele toestanden die in die tijd nog taboe waren. Het liefdesleven van Leonie kent ook vele hoogtes en laagtes en telkens komt dezelfde problematiek terug: het grote dilemma om te kiezen voor eigen geluk of toch de familiebanden voorop stellen. Ook het leven van Lieke en de band met haar ouders en broer komen duidelijk naar voor.
“Moeder was in de zevende hemel, een wonder noemde ze het dat een meisje in mijn situatie zo’n nette, rechtschapen man gevonden had. Het luchtte vader op dat ik met een katholiek trouwde, en als vader opgelucht was, had moeder een zorg minder.”
De schrijfstijl is verschillend naargelang het vanuit het standpunt van Leonie enerzijds en Lieke anderzijds wordt gebracht. Toch vond ik het wat koel en afstandelijk overkomen en kreeg ik niet echt sympathie voor de personages, waardoor ik me moeilijk kon inleven in de situaties. Leonie vertelt over de vroege jaren dertig en tijdens de oorlogsjaren en de taal is dan ook wat stijver en stroever zoals toen gebruikelijk was. Beide vertellen heel open en recht voor de vuist hoe ze de situaties ervaren en beleven. Ook humor en sarcasme worden niet geschuwd. Daarbij wordt hun visie over de toestanden maar ook hun gevoelens ten opzichte van de andere familieleden direct duidelijk gemaakt. De complexe thuissituaties brengen zo veel roet in het eten en blijken meermaals een grote bron van ongenoegen maar ook verdeeldheid in de familie.
Het is een verhaal die uit het leven gegrepen lijkt, vele situaties die je al gehoord hebt van vroeger of die misschien in de eigen familie gebeurd zijn, er is ook altijd een rare nonkel of tante in de familie, of iemand die niet helemaal binnen de lijntjes kleurt. Naarmate we verder komen in de laatste dagen van oma, komen we op een punt waar je aanvoelt dat de grote finale er aan zit te komen. Het einde vond ik subliem uitgewerkt waarbij beide verhaallijnen mooi samen smelten.
3,5 sterren
1
Reageer op deze recensie
