Voortvluchtig gaat de mist in

Thomas Vos werkt als financieel adviseur in een bank. Op een avond komt hij ongewild terecht in een wilde achtervolging tussen 2 zwarte Mercedessen en de politie. Hij wordt onder vuur genomen en dondert met zijn auto van de brug in het water. Hij ontwaakt in het ziekenhuis maar herinnert zich niets meer. Wanneer hij 2 koffers overhandigd krijgt door het bejaard koppel die zijn leven hebben gered en die de koffers gevonden hadden in de berm naast zijn auto, zet dit zijn hele wereld op zijn kop. Want niet alleen de politie denkt dat hij iets met het vuurgevecht en de bende te maken heeft ; ook de bende zit hem op de hielen want die koffers willen ze terug. Ondertussen stijgt het aantal plofkraken op geldautomaten en de financiële wereld staat op zijn kop. Niet alleen maken de banken flinke verliezen, er zijn er die voordeel uit de situatie proberen te halen om zo hun toekomst veilig te stellen. Robert Vos, zijn vader, is professor bedrijfseconomie en hoewel ze nauwelijks contact hebben, hoort hij dat Thomas in de problemen zit en samen met de journaliste Julia Schilder (die hem wou interviewen ivm de bankkwesties) gaan ze op onderzoek uit om hem te helpen. Zal Thomas er in slagen om zijn onschuld te bewijzen voordat de bende hem te pakken krijgt?

Het verhaal begint direct met een spectaculaire achtervolging en vuurgevecht op de A2 en de ongelukkige aanwezigheid van Thomas Vos, een kwestie van ‘op het verkeerde moment, op de verkeerde plaats’.
Aan de ene kant vertelt Thomas Vos zijn verhaal vanaf het moment dat hij in het ziekenhuis ontwaakt. Veel komen we niet te weten want alles blijft nogal oppervlakkig. Hij is gescheiden en heeft een dochtertje. Daarnaast speelt zijn vader ook een rol die door de bankkwesties de aandacht getrokken heeft van journaliste Julia Schilder. Ook de minister van financiën en de hogere pieten in het bankwezen hebben hun issues en worden door Julia geïnterviewd. Er wordt continu afgewisseld tussen de problemen in het bankwezen en de plofkraken en de vlucht van Thomas, alhoewel een vlucht naar het huis van je ex en je vader niet echt doortastend is. Ook de 2 rechercheurs Rechtman en Hoekstra geven hun kijk op het verhaal. Dat de werking van de politie en het lopende onderzoek nogal met haken en ogen aan elkaar hangt, wordt al snel duidelijk.

De korte hoofdstukken wisselen telkens van perspectief en dat maakt het nogal warrig. Er wordt van de hak op de tak gesprongen waardoor je verzuipt in de vele zijtakken van het verhaal. Er gebeurt veel, heel veel en dat maakt dat je de essentie of de rode draad van het verhaal uit het oog verliest. Er zijn ook te veel toevalligheden of gebeurtenissen die niet echt realistisch zijn. Het plot is goed bedacht maar de uitwerking er van laat soms te wensen over. Meermaals heb ik me geërgerd aan tegenstrijdigheden en absurde situaties die ofwel er te vingerdik bovenop lagen of wel sterk bij de haren getrokken. (Bizar was de overmeestering van een individu vlak voor hij het huis kan binnen sluipen, maar de slachtoffers liggen al vastgebonden in huis? Of een burger die zomaar in een verhoorkamer binnen wandelt en het verhoor efkens overneemt? …)

Nochtans is de schrijfstijl goed en leest het vlot maar door de bizarre ontwikkelingen en onrealistische acties, haalt dit de geloofwaardigheid uit het verhaal. Jammer want als de personages, vooral dan Thomas, iets meer vorm en diepgang hadden gekregen in combinatie met een meer menselijke en realistische benadering en een overzichtelijker verloop tussen de acties, zat er toch echt veel meer in.