Lezersrecensie
Wankelend op de rand van volwassenheid
"Liefde en lust waren gektes die alles bedreigden, maar als je in brand stond, gaf je er niet om."
De zeventienjarige Nanette, eindejaarstudente, duikt, op aanraden van haar docent, in het cultboek 'The Bubblegum Reaper' van een zekere Nigel Booker. Het boek wordt niet meer gedrukt, de auteur heeft alle herdrukken immers om obscure redenen verboden, en is quasi onvindbaar. Toch heeft het boek een schare aanhangers die dwepen met het boek. Ook Nanette geraakt danig in de ban van deze roman, en na een ontmoeting met de mysterieuze auteur ontstaat tussen beiden een intense vriendschap. Booker brengt haar in contact brengt met Alex, dichter en dromer, op wie ze tomeloos verliefd wordt door hun gedeelde passie voor 'The Bubblegum Repear'.
Maar dit boek is niet enkel een passioneel liefdesverhaal. Meer nog: het is een verhaal over een meisje dat balanceert op de grens van volwassenheid, en hevig zoekend is naar wat ze nu eigenlijk wil. Als kind van 2 ouders die het helemaal gemaakt hebben (moeder: binnenhuisarchitecte, vader: effectenhandelaar) met een buitengewoon talent voor voetballen (met haar team The Rainbow Dragons scoort ze continu) lijkt het wel alsof alles mogelijk is, maar niets is minder waar. Op zoek naar zichzelf wankelt Nanette serieus. Met behulp van haar therapeut ("Gewoon uit bitcherigheid vraag ik June waarom je alleen maar een spatie in het woord 'therapist' hoeft te zetten en je krijgt 'the rapist'. 'Ben je soms een verkrachten van breinen?'") tast ze af wie ze wil zijn.
Deze roman geeft je, als zoekende tiener, heel wat leestips (The Genius of the Crowd - Bukowksi, held van non-conformisten en arbeidersdichters over heel de wereld en Annus Mirabilis - Philip Larkin bijvoorbeeld) en -wijsheden mee, zonder echter een zelfhulpboek te zijn.
Het deed me denken aan 'Die Leiden des jungen Werthers' van Goethe, dat ook een zodanige bom was in de rusteloze romantiek van de 19de eeuw, dat lezers zich begonnen kleden als de brievenschrijvende Werther (de kracht van een boek, de herkenbaarheid). Maar ook het recent gelezen 'Mr Gwyn' herkende ik in deze roman: een schrijver die dwaalt en nieuwe horizonten verkent.
Aan intertekstualiteit geen gebrek dus in deze roman en toch. Ik ben er niet helemaal wild van. Misschien moeten we dit boek eens bespreken in een leesclub. Toch wel benieuwd naar andere perspectieven hier.
De zeventienjarige Nanette, eindejaarstudente, duikt, op aanraden van haar docent, in het cultboek 'The Bubblegum Reaper' van een zekere Nigel Booker. Het boek wordt niet meer gedrukt, de auteur heeft alle herdrukken immers om obscure redenen verboden, en is quasi onvindbaar. Toch heeft het boek een schare aanhangers die dwepen met het boek. Ook Nanette geraakt danig in de ban van deze roman, en na een ontmoeting met de mysterieuze auteur ontstaat tussen beiden een intense vriendschap. Booker brengt haar in contact brengt met Alex, dichter en dromer, op wie ze tomeloos verliefd wordt door hun gedeelde passie voor 'The Bubblegum Repear'.
Maar dit boek is niet enkel een passioneel liefdesverhaal. Meer nog: het is een verhaal over een meisje dat balanceert op de grens van volwassenheid, en hevig zoekend is naar wat ze nu eigenlijk wil. Als kind van 2 ouders die het helemaal gemaakt hebben (moeder: binnenhuisarchitecte, vader: effectenhandelaar) met een buitengewoon talent voor voetballen (met haar team The Rainbow Dragons scoort ze continu) lijkt het wel alsof alles mogelijk is, maar niets is minder waar. Op zoek naar zichzelf wankelt Nanette serieus. Met behulp van haar therapeut ("Gewoon uit bitcherigheid vraag ik June waarom je alleen maar een spatie in het woord 'therapist' hoeft te zetten en je krijgt 'the rapist'. 'Ben je soms een verkrachten van breinen?'") tast ze af wie ze wil zijn.
Deze roman geeft je, als zoekende tiener, heel wat leestips (The Genius of the Crowd - Bukowksi, held van non-conformisten en arbeidersdichters over heel de wereld en Annus Mirabilis - Philip Larkin bijvoorbeeld) en -wijsheden mee, zonder echter een zelfhulpboek te zijn.
Het deed me denken aan 'Die Leiden des jungen Werthers' van Goethe, dat ook een zodanige bom was in de rusteloze romantiek van de 19de eeuw, dat lezers zich begonnen kleden als de brievenschrijvende Werther (de kracht van een boek, de herkenbaarheid). Maar ook het recent gelezen 'Mr Gwyn' herkende ik in deze roman: een schrijver die dwaalt en nieuwe horizonten verkent.
Aan intertekstualiteit geen gebrek dus in deze roman en toch. Ik ben er niet helemaal wild van. Misschien moeten we dit boek eens bespreken in een leesclub. Toch wel benieuwd naar andere perspectieven hier.
1
Reageer op deze recensie
