Lezersrecensie
Boerengezelschap op hedendaagse wijze
Dit boek tikt weliswaar al bijna 20 jaar aan (dateert van 2006), maar dankzij mijn collega fysica Tim kruiste het mijn pad. We deelden immers als school een boekenlegger met boekentips van leerkrachten uit aan onze leerlingen in december, samen met hun kerstrapport, om hun een jaar vol verhalen toe te wensen.
"De Pruimelaarstraat" van Louis van Dievel was de tip van Tim, en ondertussen werd me ook al uit diverse hoeken toegefluisterd dat dit inderdaad een aanrader is.
Welaan dan! Ik vond het boek tweedehands bij Boekenbalie (aanrader trouwens!) en maakte in het verlengde Pinksterweekend kennis met de bewoners van de Pruimelaarstraat, een bont gezelschap buren wiens lief en leed ons toevertrouwd wordt. Ravissante Simone en haren Berre, die houdt van pintjes en voetbal, Francine met al haar kwaaltjes die zichzelf in haar huis opsluit, rondborstige Gaby van Café Mexicana, duivenmelker René die met malheuren te maken krijgt, dokter Van Camp die naast kenner van allerhande kwaaltjes ook psycholoog van dienst is en kapelaan Peeters met zijn mank been, die onder het juk van zijn meid Albertine zit. En dan heb ik nog maar de helft van de bewoners opgesomd.
Wanneer buurjongen Gustaaf Van Eycken, 22-jaar jong, opgepakt wordt voor drievoudige vrouwenmoord, gaat er een siddering doorheen de straat. De zelfverklaarde 'vampier van Muizen' bestaat trouwens echt, maar Van Dievel besloot om niet te focussen op zijn daden, maar wel op de deiningen die zijn arrestatie veroorzaakt in zijn straat. En er wordt behoorlijk wat gefezeld, gesmiesd, geschranst, geflikflooid en gelebberd in deze straat!
Ik moest heimelijk lachen met de sappige taal, de jaren 70-setting in een dorp waar iedereen iedereen kent en iedereen niemand kent. Onbewust moest ik ook denken aan het gedicht 'Boerengezelschap' van Bredero, en dan vooral deze zin:
Ze gingen in 't zelsip: daar worden zo geschranst,
gedronken, gezongen, gedreumeld en gedanst,
gedobbeld en gekanst,
men riep om wijn, het moest zo zijn,
elk boerman was een lanst.
Een bont verhaal, in alle betekenis van het woord, vol liederlijkheid en landerigheid, waar het goed vertoeven was. Bedankt Tim voor de tip!
"De Pruimelaarstraat" van Louis van Dievel was de tip van Tim, en ondertussen werd me ook al uit diverse hoeken toegefluisterd dat dit inderdaad een aanrader is.
Welaan dan! Ik vond het boek tweedehands bij Boekenbalie (aanrader trouwens!) en maakte in het verlengde Pinksterweekend kennis met de bewoners van de Pruimelaarstraat, een bont gezelschap buren wiens lief en leed ons toevertrouwd wordt. Ravissante Simone en haren Berre, die houdt van pintjes en voetbal, Francine met al haar kwaaltjes die zichzelf in haar huis opsluit, rondborstige Gaby van Café Mexicana, duivenmelker René die met malheuren te maken krijgt, dokter Van Camp die naast kenner van allerhande kwaaltjes ook psycholoog van dienst is en kapelaan Peeters met zijn mank been, die onder het juk van zijn meid Albertine zit. En dan heb ik nog maar de helft van de bewoners opgesomd.
Wanneer buurjongen Gustaaf Van Eycken, 22-jaar jong, opgepakt wordt voor drievoudige vrouwenmoord, gaat er een siddering doorheen de straat. De zelfverklaarde 'vampier van Muizen' bestaat trouwens echt, maar Van Dievel besloot om niet te focussen op zijn daden, maar wel op de deiningen die zijn arrestatie veroorzaakt in zijn straat. En er wordt behoorlijk wat gefezeld, gesmiesd, geschranst, geflikflooid en gelebberd in deze straat!
Ik moest heimelijk lachen met de sappige taal, de jaren 70-setting in een dorp waar iedereen iedereen kent en iedereen niemand kent. Onbewust moest ik ook denken aan het gedicht 'Boerengezelschap' van Bredero, en dan vooral deze zin:
Ze gingen in 't zelsip: daar worden zo geschranst,
gedronken, gezongen, gedreumeld en gedanst,
gedobbeld en gekanst,
men riep om wijn, het moest zo zijn,
elk boerman was een lanst.
Een bont verhaal, in alle betekenis van het woord, vol liederlijkheid en landerigheid, waar het goed vertoeven was. Bedankt Tim voor de tip!
1
Reageer op deze recensie