Vertederend én humoristisch verhaal over een transjongen

De Zweedse Jenny Jägerfeld won in 2017 de Astrid Lindgren Memorial Award, de hoogste onderscheiding voor jeugdliteratuur. Met het recent in het Nederlands vertaalde 'Mijn broer is een baas'/'Brorsan är kung!' won ze de Premio Andersen 2024 in Italië én was ze genomineerd voor de Deutscher Jugendliteraturpreis 2024.
Mijn verwachtingen voor dit boek waren dus hooggespannen, en werden helemaal ingelost. Het verhaal van Mats, 11-jarige skater, grapjas en transjongen, die van Stockholm naar Malmö verhuist voor zijn mama's werk, en daar zijn bloedbroer Kilian ontmoet, is ontwapenend en eerlijk.
Zijn vader die beslist om een fietstocht te maken, maar vooral moet wennen aan het idee een zoon te hebben; zijn oma die hij 'opa' noemt omdat ze weigert zijn jongensnaam te gebruiken ('het is toch maar een fase'); zijn bro Kilian die een coole broer heeft die tattoos zet; het skatersjargon waar mee gejongleerd wordt (een ollie, boardslide, kickflip, waar zitten de kenners?): het geeft een frisheid en vaart aan een verhaal waar je doorheen walst (of slalomt, om het op zijn skateriaans te zeggen).
Jenny Jägerfeld is naast schrijfster ook psychologe, en dat ze op beide domeinen zeer bekwaam is, blijkt uit de manier waarop de Mats portretteert: ze voelt aan waar hij mee worstelt, en heeft bovendien voeling met de wereld van een elfjarige. Toppertje dus, al had ik misschien voor een andere titel gekozen, want die klinkt me net iets te Hollands voor de Belgische markt.