Vriendinnen met geheimen en geheimen tussen vriendinnen

De Vijfde Brief van Nicola Moriarty beschrijft de vriendschappen en gebeurtenissen tussen de vier vriendinnen Joni, Deb, Eden en Trina. Vroeger op de middelbare school deelden de dames alles met elkaar, maar na jaren lijken ze ondanks hun jaarlijkse uitstapje toch wat uit elkaar gegroeid. Joni bang is dat de vriendinnen hun grip op elkaar en hun vriendschappen kwijt raken. Ze stelt daarom voor om, net zoals ze vroeger alles deelden, nu ieder een geheim anoniem op papier te zetten wat ze nog niet eerder hebben durven delen, zodat ze zonder oordelen dit met elkaar kunnen bespreken om elkaar zo te kunnen helpen. In al haar enthousiasme beschrijft Joni het als “een geweldige kans om stoom af te blazen” (p.45) en de rest van de dames stemt uiteindelijk in. Om en om schrijven ze hun brief. Eén van de vriendinnen heeft na het schrijven haar bedenkingen over haar eigen onthulling en besluit in de nacht een nieuwe brief te schrijven. Als Joni de oorspronkelijke brief vindt, begint de zoektocht en de twijfel over wie deze brief geschreven kan hebben.

De opzet en de ontwikkeling van het verhaal blijven prikkelen om verder te lezen. Joni probeert wanhopig de schrijfster van de brief te achterhalen door de brieven en de gebeurtenissen te analyseren met behulp van de assistentie van de pastoor bij wie ze gaat biechten om duidelijkheid te krijgen. De afwisseling van de biecht en de gebeurtenissen in het weekendje zorgen dat je telkens kleine beetjes informatie krijgt waardoor je als lezer doorlopend op het verkeerde been wordt gezet en het tot de onthulling onduidelijk en een mysterie blijft. Je kunt vermoedens hebben, maar het blijft afwachten of dat wel klopt.

De spanning wordt gelijk geïntroduceerd met het introduceren van de vijfde brief die Joni vindt in de haard. Ook lees je her en der in het boek losse regels uit de vijfde brief die de heftige emoties en gevoelens uit deze brief tonen. “Ik weet helemaal niet waarom ik zulke dingen denk.”(20) De manier waarop dit wordt gebracht benadrukt de mysterie en de spanning, omdat je echt wilt weten wat er dan verder in de brief staat en wat er wordt gedacht.

Met haar schrijfstijl weet Moriarty emoties, gevoelens en onzekerheden zeer goed weer te geven. Eerst al de wanhopige poging van Joni om de vriendschap die ze ooit hadden te bewaren zoals die was, maar te beseffen dat het niet kan omdat de dames niet meer de meisjes zijn van toen, wat ook logisch is. Je gaat mee in de zoektocht van Joni. Alsof je als lezer deel uit maakt van de biecht, om op deze manier samen de scheurtjes in het beeld van het perfecte leven van de ander en in hun vriendschappen te ontdekken. Je wilt als lezer verder blijven lezen om er achter te komen hoe het verhaal daadwerkelijk zit, wat er allemaal speelt, wie er eerlijk is en wie niet, of we er achter komen wat de beweegredenen zijn.