Ambitieus boek over het Leven, de Muziek en Alles

Je moet het durven: de geschiedenis van de mens (of zelfs de planeet) vanuit de muziek. Dat vergt lef als schrijver. En zelfs als lezer. Soms glimlachen, soms fronsen bij de boude stellingen. Meestal goed onderbouwd met honderden onderzoeken. Maar toch: de interpretatie van gegevens en conclusies liet me regelmatig denken: je kunt dit ook heel anders zien. En dan het boek weer even wegleggen voor wat anders.

Hoeveel conclusies kun je trekken over een prehistorische fluit, gemaakt van vogelbot. Hoever kun je het geluid van vogels of walvissen (en de meestal a-muzikale primaten) koppelen aan symfonieën en songs. Hoe hangt muziek samen met taal - of bijvoorbeeld religie. Wat bedoelde Darwin precies? En had hij gelijk? Spitzer schroomt niet om er de Tweede Wet van de Thermodynamica bij te halen (zoals ook Muse doet) of het ‘Dasein’ van Heidegger of de visie van Augustinus op tijd (en van tijd op muziek). Heel grote ideeën in een lijvig boek. De verwijzingen naar bijvoorbeeld The Hitch Hikers Guide to the Galaxy (‘Life, Universe and Everything’, het restaurant aan het eind van het universum), maken het tegelijk wat elitair en lichter.

Maar wat een schat aan informatie, aan weetjes. Wat een enorme onderneming om deze onderzoeken allemaal bij elkaar te garen. Waardoor ik het boek er (ondanks de soms erg academische taal) steeds toch weer bij pakte. (Ik kreeg van iemand de Engelse versie…) Wat een prikkelende stellingen, dus ook. Het laat mij weer met een frisse blik kijken naar het zo vertrouwde en blijvend fascinerende fenomeen muziek.