de titel slaagt de nagel op de kop!

Wat was ik enthousiast dat ik met de Hebban leesclub deel 5 van de familie Cazalets mocht meelezen. Mijn verwachtingen waren hoog gespannen, omdat ik wist dat dit het laatste deel was en ik al zo genoten had van de schrijfwijze van Elisabeth Jane Howard in haar vorige boeken, elk boek sloot ik met een diepe zucht en in elk boek vond ik wel citaten, langzinnen, beschrijvingen die me van mijn sokken deed blazen. Wat ging dit laatse deel “veranderingen” te weeg brengen?

*Het verhaal start zeer emotioneel met de dood van de baronie (midden jaren 50), dochter Rachel staat al direct voor een verandering in haar leven, haar levenstaak van te zorgen zit erop, vriendin Sid haar hoop is groot om eindelijk een leven op te bouwen met Rachel. Met het overlijden van de Baronie start er een ander tijdsperk, Rachel zit in rouw en het familiebedrijf zit met financiële problemen, de broers Hugh en Edward geraken maar niet uit hun geschil over het bedrijf, veranderingen zijn op komst…

Wat me direct opviel waren de eerste bladzijden, de schrijfster smijt je direct in het hoofd van de personages, hier geeft de schrijfster een beeld wat er de voorbije jaren is gebeurd maar ook hun gevoelens gaat ze niet voorbij, doordat de hoofdstukken veel korter zijn vond ik geen echte samenhang maar het eerder een verloop van de personages, zullen we het een afscheid noemen of de tijdsverandering waarin het boek geschreven is? Met het gevolg dat ik de schrijfwijze, citaten en ellenlange beschrijvingen (waar ik echt wel van genoot in de vorige delen) ergens verloren gaan en bleef ik als lezer een beetje op mijn honger zitten. Dit is zeker geen boek dat je apart kunt lezen, er komen zoveel personages voorbij maar ook nieuwe personages dat het soms een beetje verwarrend was, tip stamboom erbij nemen. Toch al miste ik de schrijfwijze, het echte handelsmerk van de schrijfster, heb ik genoten van dit verhaal met een hoog soapgehalte en dan benadruk ik vooral HOOG, de familie Cazelets bleef me in de ban houden, was het mijn nieuwsgierigheid? Of zoals ik in mijn eerder recensies al schreef, heb ik ze in mijn hart gesloten?

Ik kan enkel eindigen met “deze titel slaagt de nagel op de kop, veranderingen doorheen het verhaal, verandering van tijd, verandering in de schrijfwijze”.