Lezersrecensie
Een perfect huwelijk tussen feit en fictie!
Een jaar na het verschijnen van het eerste deel Lily 'trilogie Waar de mist niet kan komen', keert Aster Borg terug naar de wereld van Lily Appleton. Deel 1 sloot af met Lily’s onverzettelijke vastberadenheid:
‘Ik was vastbesloten om niet te rusten voordat ik wist wie mijn echte ouders waren.’
Net als Lily heeft de auteur niet op zijn lauweren gerust, want in het tweede deel worden een aantal geheimen rond moeder Frances onthult. Dit doet de auteur op zijn eigen ingenieuze Borg manier. De schrijver weet met Frances opnieuw een mooi huwelijk van feit en fictie te bezegelen, waardoor deze historische roman een schot in de roos is voor een breed leespubliek.
1931. Lily maakt de oversteek van Amerika naar Europa, gedreven door de behoefte de mysteries rond haar moeder Frances eindelijk te doorgronden. Aan boord van de SS Belgenland ontmoet ze Floris, een man bij wie ze vanaf het eerste moment een diepe vriendschap voelt. Toch blijven de leugens drukken op haar schouders, en in de dagboeken van Frances zoekt ze met wanhoop naar de waarheid.
Het oog wil ook wat en dat bewijst de cover en lay-out van de beide boeken. Ook bij deel 2 zet de verpakking de juiste toon en tilt de afbeelding een tipje van de plot sluier. Frances is een verhaal waarin sfeer en detail naadloos in elkaar overvloeien. De lezer vertoeft op de SS Belgenland, Parijs, Brooklyn en Nieuilly-Sur-Seine. En dit kan je bijna beeldend voor je zien, halleluja voor de beeldende Aster pen! Het blijft niet bij verschillende decors en tijdsgeesten, het verhaal wordt verteld vanuit twee perspectieven. Met deze opbouw weet Borg telkens zijn eigen stempel te zetten, net als Lily is Frances een boeiend meeslepend verhaal. De thrillerauteur (Johnny Bollé) in Borg vindt zijn weg door de mist heen, want ook dit deel bevat een plottwist die je niet ziet aankomen. Met Frances bewijst Aster Borg opnieuw hoe meesterlijk hij een verhaal weet te weven waarin geheimen, emoties en onverwachte wendingen samenkomen, en laat mij weer verlangend uitkijken naar het derde deel.
‘Ik was vastbesloten om niet te rusten voordat ik wist wie mijn echte ouders waren.’
Net als Lily heeft de auteur niet op zijn lauweren gerust, want in het tweede deel worden een aantal geheimen rond moeder Frances onthult. Dit doet de auteur op zijn eigen ingenieuze Borg manier. De schrijver weet met Frances opnieuw een mooi huwelijk van feit en fictie te bezegelen, waardoor deze historische roman een schot in de roos is voor een breed leespubliek.
1931. Lily maakt de oversteek van Amerika naar Europa, gedreven door de behoefte de mysteries rond haar moeder Frances eindelijk te doorgronden. Aan boord van de SS Belgenland ontmoet ze Floris, een man bij wie ze vanaf het eerste moment een diepe vriendschap voelt. Toch blijven de leugens drukken op haar schouders, en in de dagboeken van Frances zoekt ze met wanhoop naar de waarheid.
Het oog wil ook wat en dat bewijst de cover en lay-out van de beide boeken. Ook bij deel 2 zet de verpakking de juiste toon en tilt de afbeelding een tipje van de plot sluier. Frances is een verhaal waarin sfeer en detail naadloos in elkaar overvloeien. De lezer vertoeft op de SS Belgenland, Parijs, Brooklyn en Nieuilly-Sur-Seine. En dit kan je bijna beeldend voor je zien, halleluja voor de beeldende Aster pen! Het blijft niet bij verschillende decors en tijdsgeesten, het verhaal wordt verteld vanuit twee perspectieven. Met deze opbouw weet Borg telkens zijn eigen stempel te zetten, net als Lily is Frances een boeiend meeslepend verhaal. De thrillerauteur (Johnny Bollé) in Borg vindt zijn weg door de mist heen, want ook dit deel bevat een plottwist die je niet ziet aankomen. Met Frances bewijst Aster Borg opnieuw hoe meesterlijk hij een verhaal weet te weven waarin geheimen, emoties en onverwachte wendingen samenkomen, en laat mij weer verlangend uitkijken naar het derde deel.
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Wendy
Gesponsord
Geef De Wonderverteller cadeau, bekroond met de Gouden Griffel 2025 – voor jong en oud!
