Lezersrecensie
Misleiding staat hier voorop!
De Vlaamse auteur Johnny Bollé is inmiddels uitgegroeid tot een vaste waarde in de Nederlandstalige thrillerwereld. Sinds zijn debuut weet hij keer op keer lezers te verrassen met meeslepende verhalen waarin psychologische spanning en onverwachte wendingen hand in hand gaan. Met zijn negende thriller Kil bevestigt Bollé opnieuw zijn reputatie en schakelt hij zelfs een versnelling hoger. Het boek trekt meteen de aandacht dankzij de indringende cover, waarmee Bollé direct een duidelijke waarschuwing afgeeft: misleiding staat hier voorop!
In Kil staat een vrouw die alles lijkt te hebben wat anderen begeren: schoonheid, status en invloed. Maar achter dat perfecte gezicht schuilt een kille vrouw zonder geweten. Wat gebeurt er als het verleden onverwacht voor haar deur staat? Eén ding is snel duidelijk: zij bepaalt de regels, en overleven is haar enige doel.
Het verhaal zet meteen de toon met de openingszin:
“Ik was achttien toen ik mijn moeder vermoordde. Het deed me niets, ze had geen recht op een leven.”
Die intrigerende toon weet Bollé het hele verhaal vast te houden. De lezer belandt in een rollercoaster vol twijfel en vragen. Wie is deze vrouw werkelijk? Afwisselend in tijd (tussen vroeger en nu) krijg je antwoorden aangereikt die je zelf mag samenleggen. Deze puzzel, gecombineerd met Bollé’s vlotte, filmische schrijfstijl, sleurt de lezer mee en laat niet meer los.
Met Kil gaat Bollé verder dan ooit, hij bewijst met dit negende boek dat veel schrijven echt leert schrijven. Het is donkerder, spannender en meeslepender dan zijn eerdere werk. Alles valt hier op zijn plek. Voor mij staat vast: dit is zijn sterkste, meest beklijvende werk tot nu toe.
In Kil staat een vrouw die alles lijkt te hebben wat anderen begeren: schoonheid, status en invloed. Maar achter dat perfecte gezicht schuilt een kille vrouw zonder geweten. Wat gebeurt er als het verleden onverwacht voor haar deur staat? Eén ding is snel duidelijk: zij bepaalt de regels, en overleven is haar enige doel.
Het verhaal zet meteen de toon met de openingszin:
“Ik was achttien toen ik mijn moeder vermoordde. Het deed me niets, ze had geen recht op een leven.”
Die intrigerende toon weet Bollé het hele verhaal vast te houden. De lezer belandt in een rollercoaster vol twijfel en vragen. Wie is deze vrouw werkelijk? Afwisselend in tijd (tussen vroeger en nu) krijg je antwoorden aangereikt die je zelf mag samenleggen. Deze puzzel, gecombineerd met Bollé’s vlotte, filmische schrijfstijl, sleurt de lezer mee en laat niet meer los.
Met Kil gaat Bollé verder dan ooit, hij bewijst met dit negende boek dat veel schrijven echt leert schrijven. Het is donkerder, spannender en meeslepender dan zijn eerdere werk. Alles valt hier op zijn plek. Voor mij staat vast: dit is zijn sterkste, meest beklijvende werk tot nu toe.
5
Reageer op deze recensie