Geen zonde om 'Een dodelijke biecht' te lezen

Het 21e deel uit de serie van Liese Meerhout, "Een dodelijke biecht", is tevens het 30e uitgegeven boek van Toni Coppers en co-auteur Annick Lambert. 30 jaar als schrijver en 30 boeken later heeft Coppers een krachtige afdruk neergezet in de misdaadwereld. Deze stijl zet hij door realiteit te verweven met een sterke spanningslijn.

Rechercheur Liese Meerhout heeft een aanslag overleefd. Haar werk heeft ze hervat, maar ze worstelt nog steeds met hevige migraine en twijfel, en onzekerheid. Een dichte mist hangt over haar leven. De bedrijfsarts heeft beslist dat ze alleen binnendienst mag verrichten. Wanneer Liese in het restaurant van haar vriend Mathias een vrouw hoort fluisteren: 'Red me', start Liese op eigen houtje een onderzoek. De vrouw blijkt verdwenen, het onderzoek zet Liese onder druk.

Met een realistische, vlotte pen zet de auteur de twijfel en onzekerheid van Liese neer. Ook de bijfiguren eisen hun centrale rol op naast Liese. Wat zou een Liese zijn zonder Masson? De auteur doet dit weer op meesterlijke wijze. Geen vlakke personages, maar échte mensen ‘mensen’. Terwijl je leest, struin je door de straten van Antwerpen. De stad verschijnt op je netvlies als een filmisch decor. Een belangrijk thema in het verhaal is 'geloven', 'geloof' en 'geloof in jezelf'. Verweef door al deze elementen een opgebouwde spanningslijn en je hebt een echte Coppers-thriller.
Geen paniek als je midden in de serie van Liese Meerhout aanbelandt, de auteur geeft doorheen het verhaal stukjes verleden weg. Deze misdaadthriller is geen bloederig en gruwelijk horrorverhaal. Nee. Coppers gebruikt de menselijke kant van het verhaal om ons mee te sleuren in de wereld van Liese Meerhout. Geen zonde om "Een dodelijke biecht" te lezen!