Strout blijft genieten!

De Amerikaanse schrijfster Elisabeth Strout heeft na al haar vertaalde werk geen introductie meer nodig. Ze staat bekend om haar verhalen waarin de personages centraal staan, vaak spelen ze af in het dorp Shirley Falls. In dit vierde deel rond Lucy Barton wisselt Strout echter af tussen New York en Shirley Falls. Geen paniek bij het lezen van ‘vierde deel’: de heldere proloog, waarin Lucy zelf het woord neemt, schetst een duidelijk beeld van de familie Burgess. Daardoor is het boek moeiteloos als standalone te lezen en absoluut een aanrader.

De broers Jim en Bob Burgess hebben hun geboortedorp Shirley Falls achter zich gelaten. Jim is inmiddels een succesvolle strafpleiter die geniet van zijn roem, terwijl de gescheiden Bob zich tevredenstelt met een baan binnen de rechtsbijstand. Waar Jim graag het voortouw neemt en stevig in het leven staat, draagt Bob nog altijd een schuldgevoel over het tragische ongeluk van hun vader. De band tussen de broers wordt getekend door een subtiele strijd. Wanneer hun neef Zach in Shirley Falls een misdrijf pleegt, kunnen de broers niet anders dan terugkeren naar hun geboortedorp. Een terugkeer die hun levens volledig op zijn kop zal zetten.

Dit verhaal is ingenieus opgebouwd! Opmerkelijk is de start, in het eerste boek (het verhaal is opgedeeld in vier delen) zet Elisabeth Strout eerst de complexe verhouding tussen de broers neer, om vervolgens uit te deinen naar een groter geheel. Vergis je echter niet, Strout blijft trouw aan het kleine en het realistische. In De broers Burgess neemt ze het witte Amerika onder de loep en toont ze hoe de angst voor andere culturen binnensluipt in het dagelijkse leven. Een thema dat niet alleen de familie Burgess op zijn kop zet, maar ook hun eigen onzekerheden en angsten blootlegt.

Met haar kenmerkende, ervaren pen schrijft Strout lange, vloeiende zinnen van soms vijftien regels, afgewisseld met levensechte, briljante dialogen. De prachtige natuurbeschrijvingen sluiten naadloos aan bij de melancholie van het verhaal en vormen samen een meeslepend geheel. De alwetende verteller strooit hier en daar subtiele vooruitblikken op de toekomst van de familie Burgess, wat de lezer extra nieuwsgierig houdt. De schrijfstijl, vertelperspectief van Strout blijft genieten! De broers Burgess weten je beurtelings te laten zuchten, medelijden op te wekken en zelfs boos te maken, ze kruipen onder je huid. Het nawoord van de auteur vormt een waardige afsluiting van een indrukwekkend en ontroerend verhaal.