Verstilling in een pen!

De Nederlandse Cobi van Baars debuteerde met de roman Schippers & Zn., gevolgd door Over het krakende ei en Branduren. Haar roman De onbedoelden kreeg in 2023 een lovend ontvangst en stond op de shortlist van de Libris Literatuur Prijs 2024. Vacht! is haar vijfde roman en voor mij het eerst gelezen boek van de schrijfster. Een ontdekking!


Eline werkt in het archief van een oud klooster. Haar collega’s noemen haar fluisterend ‘Knotje’, alsof ze zelf tot het meubilair behoort. Ooit voelde haar werk als een paradijs, nu een hel. Vooral de momenten bij het koffiemachine, waar gesprekken licht lijken drukken op haar borst. In een wanhopige poging om zichtbaar te worden, laat ze een leugen ontsnappen. Ze heeft een relatie met buurman Jaap. Een draadje dat ze zelf moet blijven spinnen, strak en dun. Terwijl de leugen groeit, groeit ook de stilte in haar. Gelukkig vindt ze haar toevlucht bij de kudde schapen in het veldje voor haar werk.

Verwacht geen grote trommels en vuurwerk in Vacht. Nee, het plot ontvouwt zich in kleine, realistische emoties met grote gevolgen voor één leven. Eenzaamheid is een belangrijk element in het verhaal. De auteur weet dit gevoel zo raak neer te zetten dat het soms pijnlijk is om te lezen. Want als eenzaamheid over je leven sluimert, hoe ver ga je dan? Of is het juist eenzaamheid en verstilling die hier hand in hand gaan? De verstilling weet de auteur als een bewegend element door Vacht heen te weven. Je zou kunnen zeggen dat de titel zich als een zacht dekentje over Eline legt. Een vachtje als vertroosting. Vacht is een bijzonder en uniek boek waar elke lezer zijn of haar eigen blik op zal hebben. Geslaagd!