Lezersrecensie
Een ontwapenend debuut! Hop naar een tweede boek!
Het Vlaams-Nederlandse duo Lander Severins en Myrthe Van Velden kennen we als cabaretkoppel Grof Geschud. Ze veroverden de theaterzalen met hun voorstellingen Lijmen, Broeden en Kroost. Dat hun succes niet beperkt blijft tot het theater, bewijzen ze met hun romandebuut Drijven. In hun voorstellingen schuwen ze moeilijke onderwerpen niet, en ook in hun roman raken ze realistische thema’s aan.
Luchthaven: Na zes weken gescheiden te zijn van zijn geliefde staat hij te wachten met een bord, een roos en een goedmaak-speech. Of is het zijn ex-geliefde na weken van radiostilte? Zij heeft haar beslissing genomen: ze gaat verder zonder hem. Hij voelt haar afwijzing tot diep in zijn hart. Zijn gebroken hart zoekt lijm voor de scherven, misschien zijn het juist die scherven die haar hart in stilte splijten.
Vanaf de eerste woorden nemen ze de lezer mee in hun verhaal, en lees je het schrijftalent van het duo door de woorden heen. In Nederlandse en Vlaamse taal wordt telkens opnieuw naar dezelfde situatie gekeken, maar steeds vanuit een ander licht. Waar het duo aanvankelijk nog voor de lezer verschijnt, groeit het verhaal later uit tot iets herkenbaars, iets nabij. Liefde kan verbinden, maar ook twijfel zaaien, de rode draad die door ‘Drijven’ drijft. Moeilijke thema’s komen boven water met hun bekende knipoog. Grof geschud blijft trouw aan hun unieke speelse taal. De lezer blijf na het lezen in twijfel: was het plot feit of fictie? Drijven is een ontwapenend debuut, ik hoop dan ook op een tweede boek!
Luchthaven: Na zes weken gescheiden te zijn van zijn geliefde staat hij te wachten met een bord, een roos en een goedmaak-speech. Of is het zijn ex-geliefde na weken van radiostilte? Zij heeft haar beslissing genomen: ze gaat verder zonder hem. Hij voelt haar afwijzing tot diep in zijn hart. Zijn gebroken hart zoekt lijm voor de scherven, misschien zijn het juist die scherven die haar hart in stilte splijten.
Vanaf de eerste woorden nemen ze de lezer mee in hun verhaal, en lees je het schrijftalent van het duo door de woorden heen. In Nederlandse en Vlaamse taal wordt telkens opnieuw naar dezelfde situatie gekeken, maar steeds vanuit een ander licht. Waar het duo aanvankelijk nog voor de lezer verschijnt, groeit het verhaal later uit tot iets herkenbaars, iets nabij. Liefde kan verbinden, maar ook twijfel zaaien, de rode draad die door ‘Drijven’ drijft. Moeilijke thema’s komen boven water met hun bekende knipoog. Grof geschud blijft trouw aan hun unieke speelse taal. De lezer blijf na het lezen in twijfel: was het plot feit of fictie? Drijven is een ontwapenend debuut, ik hoop dan ook op een tweede boek!
1
Reageer op deze recensie