een cosy crime met een knipoog naar de Queen of Crime

Mijn eerste kennismaking met Dominique Biebau was zijn boek ‘Russisch voor beginners,’ waarmee hij in 2019 de Hercules Poirotprijs won en de Gouden Strop in 2020. Hij werkte eerder als eindredacteur en radiojournalist en doceert nu Nederlands en Engels aan een middelbare onderwijsinstantie. In ‘de Christiemoorden’ neemt hij ons mee naar het slaperige dorpje Mollendaal. Iedereen kent elkaar en houdt elkaar in de gaten. Er gebeurt bijna nooit iets, maar als er misdaden plaatsvinden worden de dames van de leesclub Met Thrillende Vingers actief. In deze club zit onder anderen Judith, bibliothecaresse. Zij ontving enkele pakjes met daarin boeken van de Britse schrijver Agatha Christie. Lijkt de oplossing van de misdaden in de boeken te liggen?
Het boek is niet al te dik, maar een tweehonderd bladzijden en het lijkt dat daardoor de personages wat vlak worden neergezet. Je leert ze niet echt goed kennen. De spanning is ook niet echt aanwezig, maar omdat er steeds na het ontvangen boek een nieuw slachtoffer valt, houd je wel de drang om door te lezen. Al snel had ik bepaalde vermoedens en die werden ook werkelijkheid. Maar dat doet niets af aan het feit dat het een prettig verhaal is. Aan het taalgebruik merk je goed dat Biebau een meester is in de Nederlandse taal.
De Christiemoorden is een leuke misdaadroman met een vette knipoog naar de Queen of Crime.