Aangrijpend en ijzersterk!

Rauw en confronterend: dat is wat dit oorlogsboek typeert. Door de ogen van drie tieners brengt Liz Kessler op meeslepende wijze de Tweede Wereldoorlog vanuit verschillende invalshoeken tot leven. Daarvoor gebruikte ze haar eigen familiegeschiedenis als inspiratiebron.

Uniek aan dit boek is de tijdspanne; waar de meeste verhalen binnen dit genre over één of meer oorlogsjaren gaan, worden in deze roman ook de jaren die daaraan voorafgingen belicht. Als lezer volg je daardoor van zeer dichtbij de geleidelijke doorvoering van steeds meer verboden voor Joden. Ook de indoctrinatie door de nazi’s - die al op jonge leeftijd begon, onder andere in de vorm van de Hitlerjugend - komt aan bod. Het is verbijsterend om te beseffen hoe de nazi-ideologie tactisch en systematisch bij het volk werd ingeprent, opdat men de Joden als niets meer dan ongedierte zou gaan beschouwen.

Dagelijkse beschimpingen, vernederingen, vernielingen en mishandelingen werden voor Joden het ‘nieuwe normaal’. De auteur weet hun angst, woede en hopeloosheid - en het daaruit voortvloeiende gevolg: moeite met vertrouwen - treffend weer te geven. De onbeschrijfelijke wreedheden in de concentratiekampen, waar zelfs de menselijke identiteit werd ontnomen, zijn hartverscheurend en schokkend. Het is dan ook bijzonder en bewonderenswaardig om, te midden van ellende en dood, optimisme en dankbaarheid te zien bij één van de personages.

Hoewel dit verhaal voor jongeren is geschreven, heeft het mij als volwassene diep weten te raken. Deze aangrijpende en ijzersterke oorlogsroman over totalitaire dictatuur, snakken naar bevestiging, ware vriendschap en een glimp van hoop, zul je na het lezen niet (snel) meer vergeten!