Zeer onder de indruk van dit bijzondere verhaal

Recensie tijd voor het boek Cilento, geschreven door Monique Brans en uitgegeven door #uitgeverijdoornwater

Het is al een tijdje geleden dat ik een recensie heb geschreven. Ik kan wel zeggen dat dit niet komt door dit boek dat ik nu ga bespreken. Het boek Cilento is namelijk een geweldig mooi, origineel boek. Een boek dat is geschreven door een vrouw, met respect voor de vrouw en het vrouwelijk lichaam en haar sexualiteit.

De achterflap van dit boek:
Cilento is de debuutroman van Monique Brans. Al heeft ze eerder onder een pseudoniem een puur biografisch verhaal over haar moederschap en het verlies van haar eerste zoon geschreven.

Cilento heeft als thema het bestaansrecht van de vrouw vanuit een streng katholieke opvoeding. Wat zijn de gevolgen van 2000 jaar kerkgeschiedenis? Is het negatieve zelfbeeld, dat de vrouw door de kerkvaders is opgedrongen, tot in de huidige tijd nog steeds voelbaar in intieme relaties?

Het verhaal gaat over twee nieuwe geliefden, in de herfst van hun leven, die samen stranden op een berg in Italie tijdens de coronapandemie.
Mari is een alleenstaande vrouw van 67 jaar. Zij kan terugkijken op een succesvolle carrière, maar is ondanks vele relaties nog steeds op zoek naar de ware liefdes partner. Als ze via een datingsite een aantrekkelijke man ontmoet, besluit ze hem in een opwelling uit te nodigen voor een etentje bij haar thuis. Op onverklaarbare wijze valt er tijdens hun eerste ontmoeting een boek naar beneden met een opmerkelijke citaat dat hen samen naar het kerkelijke Italië leidt. Door de uitbraak van corona gaan tijdens hun verblijf de grenzen nagenoeg dicht en zijn ze zeven maanden op elkaar aangewezen in een villa op een berg in het ruige, ongerepte landschap van de Cilento in Zuid- Italië. Haar verlangen naar een duurzame, intieme relatie wordt danig op de proef gesteld als hun erotiek het verleden laat oprakelen.
Liefde krijgt een andere betekenis dan ze ooit voor mogelijk heeft gehouden.

Wat vond ik van dit boek?
Ik wil jullie aanraden om op facebook te kijken naar het interview over dit boek tijdens de boeklancering. Deze is terug te vinden op uitgeverij Doornwater of anders ook op de facebookpagina van Hanneke van de Water. Tijdens dit intervieuw zie en hoor je de passie en de noodzaak die Monique Brans heeft gevoeld om dit boek te schrijven. Voor haar was dit niet zomaar een verhaal. Het is een verhaal met een diepere betekenis, een diepere laag en een verhaal dat verteld moest worden. Dit boek is niet biografisch, maar is wel deels op waarheid berust. Ondanks dat er verzonnen aspecten in dit boek zitten is dit een boek dat raakt van A tot Z.

Ik was erg benieuwd hoe ik dit boek zou ervaren. De reden is dat ik zelf behoorlijk gelovig ben. Daarnaast gaat het boek ook over de sexualiteit van de vrouw, iets dat mij op gevoel vlak erg kan triggeren. Bij deze wil ik dus ook benoemen dat er wel triggers in dit boek beschreven zijn, die even flink binnen kunnen komen. Het is echter wel met een reden benoemd en hoort volledig binnen dit zeer bijzondere verhaal.

Het verhaal is werkelijk waar prachtig neergezet. Waarbij ik zeer veel herken, maar waarbij ook eye-openers waren. Bij sommige momenten vond ik het best moeilijk om te lezen. Toch wilde ik blijven lezen.

Ik denk dat ik dit boek, tot nu toe het mooiste boek vind, zoniet dan wel het bijzonderste boek dat ik via uitgeverij Doornwater heb gelezen.

Naast het verhaal zelf ben ik een groot Italië fan.
Monique heeft de omgeving hier zo mooi benoemd dat ik zeker bij Cilento wil gaan kijken.

Ik was zeer onder de indruk.
5*