Lezersrecensie
Bijzonder mooi filosofisch verhaal
Recensie tijd:
De uitverkorene van Ecbatana, geschreven door Veljko Radosavljevic.
Het boek is uitgegeven door #parisbooks en bevat 320 pagina's.
De uitverkorene van Ecbatana is een filosofisch verhaal. Een reis vol mysterie, mythen, geloof, persoonlijke zingeving en vergeten kennis.
Dit boek is geïnspireerd door ware historische gebeurtenissen en oude openbaringen (flap).
Binnen deze recensie wil ik graag een stukje citeren uit de tekst van dit boek.
P.52 wat zie je echt?
Ik zie de potentie van het niet weten. Een plek die wij niet begrijpen.
Als we nou eens de goden voor heel even vergeten. Zou er dan niet een enorme leegte ontstaan door de zaken die we niet weten?
Boaz: Ik geloof dat ik elke waarheid moet verwerpen om de ultieme waarheid te vinden. Daarom zie ik de reden van onze angst voor het onbekende.
Deze stukjes van p52 omvatten voor mij de inhoud van dit boek.
Een boek dat niet gemakkelijk is om te lezen of om gedachteloos te lezen. Nee, een boek waar je voor moet gaan zitten en tot je door laten dringen. Wat wordt er nu daadwerkelijk wordt gezegd. Wat wordt ermee bedoelt en wat kan ik daar zelf uithalen?
Dit boek is zeker niet voor een ieder geschikt. Ikzelf hou van filosofie en ik hou van de mysterie waarin dit is geschreven.
De hoofdpersonage uit dit boek is daarom voortreffelijk gekozen. Boaz is namelijk een man, waar ikzelf uren mee zou kunnen praten. Over de hoofdonderwerpen, verplichtingen, zingeving en ultieme vrijheid binnen het leven.
Bestaat dit boek louter uit geloofsovertuigingen en zingeving? Nee, dit boek bevat een prachtig verhaal van een jongeman die als uitverkorene zoekende is naar de waarheid. En zoekende is naar zichzelf binnen dit geheel. Omgeven door een mooie reis die hij gedeeltelijk samen met zijn meester beleefd.
Ik vond dit een heel mooi boek, waarin soms wat herhaling zat.
4.5*
De uitverkorene van Ecbatana, geschreven door Veljko Radosavljevic.
Het boek is uitgegeven door #parisbooks en bevat 320 pagina's.
De uitverkorene van Ecbatana is een filosofisch verhaal. Een reis vol mysterie, mythen, geloof, persoonlijke zingeving en vergeten kennis.
Dit boek is geïnspireerd door ware historische gebeurtenissen en oude openbaringen (flap).
Binnen deze recensie wil ik graag een stukje citeren uit de tekst van dit boek.
P.52 wat zie je echt?
Ik zie de potentie van het niet weten. Een plek die wij niet begrijpen.
Als we nou eens de goden voor heel even vergeten. Zou er dan niet een enorme leegte ontstaan door de zaken die we niet weten?
Boaz: Ik geloof dat ik elke waarheid moet verwerpen om de ultieme waarheid te vinden. Daarom zie ik de reden van onze angst voor het onbekende.
Deze stukjes van p52 omvatten voor mij de inhoud van dit boek.
Een boek dat niet gemakkelijk is om te lezen of om gedachteloos te lezen. Nee, een boek waar je voor moet gaan zitten en tot je door laten dringen. Wat wordt er nu daadwerkelijk wordt gezegd. Wat wordt ermee bedoelt en wat kan ik daar zelf uithalen?
Dit boek is zeker niet voor een ieder geschikt. Ikzelf hou van filosofie en ik hou van de mysterie waarin dit is geschreven.
De hoofdpersonage uit dit boek is daarom voortreffelijk gekozen. Boaz is namelijk een man, waar ikzelf uren mee zou kunnen praten. Over de hoofdonderwerpen, verplichtingen, zingeving en ultieme vrijheid binnen het leven.
Bestaat dit boek louter uit geloofsovertuigingen en zingeving? Nee, dit boek bevat een prachtig verhaal van een jongeman die als uitverkorene zoekende is naar de waarheid. En zoekende is naar zichzelf binnen dit geheel. Omgeven door een mooie reis die hij gedeeltelijk samen met zijn meester beleefd.
Ik vond dit een heel mooi boek, waarin soms wat herhaling zat.
4.5*
1
Reageer op deze recensie
