Lezersrecensie
Gewoon weg, wouw
De Joodse vrouw, geschreven door Anneloes Tieleman.
Dit boek mocht ik lezen van uitgeverij Doornwater.
Dank je wel Hanneke van de Water.
Dit boek is kompleet anders dan dat je door de cover zou verwachten. Deze cover is prachtig. Geeft kippevel, en triggert absoluut om dit boek op te pakken. Bij recensie exemplaren lees ik de achterflap niet. Ik laat me graag verassen. Ook lees ik geen eerdere recensies. Ik vind het achteraf leuk om mijn recensie te vergelijken met de mening van iemand anders.
Als je de titel leest: de Joodse vrouw, krijg je het idee dat dit boek gaat over Israël of Iran. Of evt de oorlog 40-45.
Maar niks is minder waar.
Dit boek speelt zich grotendeels af in een gewone woonwijk in Nederland, waar de lesbische of biseksuele Maartje woont, samen met haar dochter Isla. Zij krijgen een bijzondere nieuwe buurvrouw Aviva. Samen met haar dochter Ziva. Er ontstaat een warme vriendschap tussen Maartje en Aviva. Ook de dochters worden echte vriendinnen. Maartje en Aviva gaan gaandeweg meer voor elkaar voelen. Maar zo makkelijk gaat dat niet. Wat voor Maartje in Nederland heel normaal is, is dat voor de ultraorthodoxe Aviva niet. Ook de gemeenschap van Aviva is het met de 'vriendschap' niet eens. Aviva en haar dochter Ziva verdwijnen, zonder spoor achter te laten. Maartje en Ziva starten een lange zoektocht, tijdens deze zoektocht draait hun leven door. Dat gaat niet zonder slag of stoot.. ze kunnen Aviva niet loslaten.
Kunnen deze vrouwen elkaar weer vinden. En eindelijk hun hart volgen? Samen zijn?
Wat vond ik van dit boek?
De eerste pagina's vroeg ik mij af in welk verhaal ik terecht was gekomen. Ik had echt een ander boek verwacht. Gaandeweg het boek veranderde mijn gedachtegang elke keer opnieuw.
Van ow ok, dit is iets anders dan dat ik dacht naar, wow dit is toch wel bijzonder, naar wat een cultuurschok moet dit zijn, naar wat leuk voor hun, o dit is best angstig, naar, jeetje hoever ga je voor een verloren of " verboden" liefde, naar hoever ga je als vrouw voor je gemeente of geloof. Naar verbijstering en ongeloof. Van verdriet, naar angst, naar toch soms irritatie, enz ..
Je duikt van het ene gevoel, letterlijk naar het andere gevoel.
Hierdoor is het boek eigenlijk niet weg te leggen. Je wilt gewoon weten hoe dit boek eindigen gaat.
Komt er een gelukkig einde. Of lukt het Maartje om Aviva los te laten. Hoe? Wat?
Toen ik de laatste bladzijde las dacht ik. Wouw.
Ik kan het boek niet anders omschrijven dan wouw.
Dat is het woord dat bij mij opkomt. En dat zegt werkelijkwaar alles. En toch ook te weinig.
Het is geen dertien in dozijn boek. Het boek is een rollercoaster. Bijzonder in zijn verhaal.
Werkelijkwaar prachtig.
Dikke 5*
Ik kan niet iets bedenken om geen 5* te geven.
Een boek met een 2.0 erachter.
Een kanttekening. Het verhaal van Aviva. Ja dat zou ik graag nog horen .. Wie weet.
Dit boek mocht ik lezen van uitgeverij Doornwater.
Dank je wel Hanneke van de Water.
Dit boek is kompleet anders dan dat je door de cover zou verwachten. Deze cover is prachtig. Geeft kippevel, en triggert absoluut om dit boek op te pakken. Bij recensie exemplaren lees ik de achterflap niet. Ik laat me graag verassen. Ook lees ik geen eerdere recensies. Ik vind het achteraf leuk om mijn recensie te vergelijken met de mening van iemand anders.
Als je de titel leest: de Joodse vrouw, krijg je het idee dat dit boek gaat over Israël of Iran. Of evt de oorlog 40-45.
Maar niks is minder waar.
Dit boek speelt zich grotendeels af in een gewone woonwijk in Nederland, waar de lesbische of biseksuele Maartje woont, samen met haar dochter Isla. Zij krijgen een bijzondere nieuwe buurvrouw Aviva. Samen met haar dochter Ziva. Er ontstaat een warme vriendschap tussen Maartje en Aviva. Ook de dochters worden echte vriendinnen. Maartje en Aviva gaan gaandeweg meer voor elkaar voelen. Maar zo makkelijk gaat dat niet. Wat voor Maartje in Nederland heel normaal is, is dat voor de ultraorthodoxe Aviva niet. Ook de gemeenschap van Aviva is het met de 'vriendschap' niet eens. Aviva en haar dochter Ziva verdwijnen, zonder spoor achter te laten. Maartje en Ziva starten een lange zoektocht, tijdens deze zoektocht draait hun leven door. Dat gaat niet zonder slag of stoot.. ze kunnen Aviva niet loslaten.
Kunnen deze vrouwen elkaar weer vinden. En eindelijk hun hart volgen? Samen zijn?
Wat vond ik van dit boek?
De eerste pagina's vroeg ik mij af in welk verhaal ik terecht was gekomen. Ik had echt een ander boek verwacht. Gaandeweg het boek veranderde mijn gedachtegang elke keer opnieuw.
Van ow ok, dit is iets anders dan dat ik dacht naar, wow dit is toch wel bijzonder, naar wat een cultuurschok moet dit zijn, naar wat leuk voor hun, o dit is best angstig, naar, jeetje hoever ga je voor een verloren of " verboden" liefde, naar hoever ga je als vrouw voor je gemeente of geloof. Naar verbijstering en ongeloof. Van verdriet, naar angst, naar toch soms irritatie, enz ..
Je duikt van het ene gevoel, letterlijk naar het andere gevoel.
Hierdoor is het boek eigenlijk niet weg te leggen. Je wilt gewoon weten hoe dit boek eindigen gaat.
Komt er een gelukkig einde. Of lukt het Maartje om Aviva los te laten. Hoe? Wat?
Toen ik de laatste bladzijde las dacht ik. Wouw.
Ik kan het boek niet anders omschrijven dan wouw.
Dat is het woord dat bij mij opkomt. En dat zegt werkelijkwaar alles. En toch ook te weinig.
Het is geen dertien in dozijn boek. Het boek is een rollercoaster. Bijzonder in zijn verhaal.
Werkelijkwaar prachtig.
Dikke 5*
Ik kan niet iets bedenken om geen 5* te geven.
Een boek met een 2.0 erachter.
Een kanttekening. Het verhaal van Aviva. Ja dat zou ik graag nog horen .. Wie weet.
1
Reageer op deze recensie
