Lezersrecensie
Een heerlijke roman met een fijne feelgoodvibe
De zeventig-jarige Juliette blijft eenzaam achter na het overlijden van haar man. Ze besluit haar dure penthouse om te ruilen voor een appartement in een luxe zorgvilla. Om hiervoor in aanmerking te komen doet ze het voorkomen dat ze slecht ter been is en met een rollator loopt. Maar eenmaal in de zorgvilla valt het verblijf haar enorm tegen en de verveling slaat toe.
Een lichtpuntje in de duisternis is haar ontmoeting met medebewoner Max. Zo op het eerste oog hebben ze niets met elkaar gemeen maar ze raken bevriend en ze besluiten om hun bucketlist samen te gaan afvinken.
Ze gaan op pad en maken dingen mee waarvan ze nooit hadden gedacht het nog mee te mogen maken.
---Eenzaamheid is een gigantisch beest dat op je leunt. Het werkt je tegen de grond, om je daarna in volledig hulpeloze toestand op te vreten en het zet je aan tot dingen waar je met je gezonde verstand geen seconde over zou nadenken.--- ---Juliette---
Ondanks dat er een beladen en vaak vergeten onderwerp belicht wordt, is het verhaal heerlijk fris en luchtig geschreven. Eenzaamheid bij ouderen is helaas een blijvend actueel onderwerp en de frisse kijk hierop van de auteur maakt het een origineel en eigentijds verhaal.
De twee hoofdpersonages zijn uniek en je zult ze niet vaak tegenkomen in een fictieve roman. Hopelijk hierna wel wat vaker want zoals jullie kunnen zien op de cover gaat de auteur er een serie van maken. Ik zou daar heel blij van worden want ik heb Juliette en Max in mijn hart gesloten en ik wil me nog vaker verliezen in hun avonturen.
De auteur heeft de personages lekker veel diepgang gegeven zodat je weet waar ze vandaan komen en welke gebeurtenissen hun karakter hebben gevormd.
Voorproefje
"Waarom snauwt ze toch iedereen van de zorg zo af? Het antwoord kent ze en ze weet ook dat de reden daarvoor ongegrond is. Het is net zoiets als een stier vragen de kleur rood te negeren. Daarnaast is er de diepgewortelde angst om betutteld te worden. Het doet haar vergeten dat de meesten het hier goed met haar voorhebben. Alsof de duivel ermee speelt, staat iedere keer die boze tiener, die nog steeds in haar huist, weer op. Alsof recalcitrant gedrag in haar genen zit opgesloten. Misschien wordt het eens tijd om dat jeugdtrauma achter zich te laten."
Het boek leest heerlijk vlot door de fijne, luchtige schrijfstijl en er is een gezellige dosis humor in verwerkt. Het verhaal is net even anders dan je gewend bent. Een heerlijke roman met een fijne feelgoodvibe. Een boek om te omarmen.
---Gemak dient de mens, en dit mens houdt erg van gemak.---
---Max---
2
Reageer op deze recensie