Een schilderij komt tot leven

Een schilderij komt tot leven in deze prachtige roman gebaseerd op historische feiten.

Student Tamar neemt een vakantiebaantje als au pair bij een gezin in Parijs. Wanneer het gezin zelf hun vakantie gaat doorbrengen aan de kust gaat Tamar mee om voor de kinderen te zorgen. Ze verblijven in een grote villa in Deauville waar Tamar haar kamer krijgt in het torentje van het huis. In haar kamer vindt ze een oud koffertje. Na enige twijfel besluit ze het te openen. In het koffertje zitten twee setjes babykleertjes, twee oude zilveren rammelaars, een bijtring, een medaillon, enkele oude foto's en twee boeken. Het blijken twee dagboeken te zijn en omdat haar nieuwsgierigheid groter is dan haar terughoudendheid om andermans dagboeken te lezen, begint ze te lezen. De dagboeken zijn van een achtjarig meisje en dateren uit 1880. Haar eerdere terughoudendheid verdwijnt als ze beseft dat deze persoon al overleden is.
Er ontstaat een plan bij Tamar om het koffertje met inhoud terug te bezorgen bij de nabestaanden van het meisje van de dagboeken. Een lange maar interessante zoektocht volgt die haar langs prachtige locaties leidt en haar interessante mensen laat ontmoeten. Ook komt ze oog in oog te staan met het meisje van de dagboeken. Ze is namelijk vereeuwigd op een schilderij van de bekende Franse schilder Renoir. Het schilderij heet: La Petite Fille au ruban bleu (La Petite Irène)

Voorproefje:
"Ik kom in de tijdschriften op de microfiches foto's tegen van chique dames in hooggesloten lange jurken of deux-pièces, met op het hoofd een niet al te uitbundige hoed, de heren in wandelkostuum met, naar gelang het seizoen en de mode, een hoge hoed, bolhoed of strohoed. Ik zie ze wandelen over kronkelpaden en kleine bruggetjes, tussen rijk bloeiende borders, glooiende gazons en langs waterpartijen met fonteinen. Ik sluit mijn ogen en zie Irène en haar broertjes en zusjes spelen tussen de wandelende gegoede Parijse burgerij."

De auteur weet de historische feiten erg mooi door het verhaal heen te weven. Hierdoor ontstaat een goed leesbaar verhaal. Door de dagboekschrijfsels te gebruiken wordt er feilloos tussen verleden en heden gewisseld en het boek leest erg aangenaam. Ook kun je hierdoor goed in de gedachten van Irène kruipen en leer je het meisje zo goed als mogelijk is, kennen. Brigitte Bloem weet ook goed door te borduren op het leven van Irène nadat de dagboeken ophouden. Ze heeft gedegen onderzoek gedaan naar de periode die volgt.

Quote:
---Ik geloof niet dat ze de jongens wil laten schilderen. Misschien zijn meisjes mooier.---
---Irène---

De setting is uiteraard goed passend bij het leven van Irène en daarmee ook bij het verhaal. Ook de verdere zoektocht van Tamar is met veel details beschreven en voert je langs locaties die goed voor de geest te halen zijn.
De personages zijn helder neergezet en natuurlijk hebben Irène en haar familie echt bestaan. Ik heb foto's opgezocht op internet en het is ontzettend leuk om de echte gezichten bij de namen uit het verhaal te zien. Dat geeft het nog meer diepgang.
Het zou echt iets zijn dat ik ook zou doen: verder onderzoek plegen wanneer ik een dergelijk koffertje zou vinden. Ik kan me goed in Tamar verplaatsen op dat punt.