Een ontgoocheling? ... Niet bepaald!

Als je een boek opent van een bekende schrijver, die voor jou echter volkomen nieuw is, kan er na lezing voor jou als lezer moeilijk sprake zijn van ontgoocheling.. Je begon zonder verwachtingen, maar vol nieuwsgierigheid om te zien wat de schrijver van een honderd jaar oud literair werk te zeggen heeft.
Het boek beschrijft fragmenten uit het leven van Louis De Keizer en zijn gezin.
De Keizer is een Antwerpse sigarenhandelaar, wiens commerciële ambities zich beperken tot aarzelende pogingen wat sigaren te slijten aan familie en bekenden. De verkopen, hoe beperkt ook, vinden meestal plaats in het café, onder het genot van een ruime hoeveelheid alcohol. In het café huist ook de kaartclub, waar Louis voorzitter van is. Bij de bijeenkomsten van de kaartclub wordt De Keizer vaak vergezeld door Kareltje, zijn zoontje, bij het begin van het boek een jongen van een jaar of acht met een groot hoofd, wat zijn vader doet vermoeden dat hij wel veel hersens zal hebben. Hij is dan ook voorbestemd advocaat te worden (geld en status).De nogal lage plek op de maatschappelijke ladder van De Keizer, gehandicapt door zijn afkomst, zijn geringe successen en vooral door het feit dat hij Vlaming is in een omgeving die gedomineerd wordt door Walen, en dus het Frans, moet gecompenseerd worden ( het boek speelt in 1913) Daar moet Kareltje voor zorgen via om te beginnen een succesvolle carrière op het gymnasium ( met Latijn en Grieks, lessen in het Frans!).
Het leven van Louis De Keizer gaat niet over rozen. Thuis zijn nog een echtgenote, die de lotgevallen van haar man en zoon nogal gelaten ondergaat en zich gewetensvol bezighoudt met het huishouden en een klein zusje, met weinig inbreng in het verhaal.
Kareltje brengt een aantal vruchteloze jaren door op de school, weinig gemotiveerd door de benadering door docenten en medescholieren en gefrustreerd door zijn onbekendheid met het Frans.
Vader Louis wordt gedwarsboomd door een Franstalige concurrent bij de verlenging van het voorzitterschap van de kaartclub en Kareltje zwoegt in een paar baantjes, na het afbreken van zijn schoolloopbaan.
Als de titel van het boek niet al na enkele regels duidelijk was, dan blijkt dat toch al snel.
Het misschien nogal dunne verhaal wordt verteld in korte, kernachtige zinnen, vaak voorzien van een onderkoelde humor, die de lezer niet doet schateren, maar zeker glimlachen, waarbij de toch nogal tragische gebeurtenissen hun scherpe kantjes verliezen door de indrukwekkende schrijfstijl van Willem Elsschot.
De maatschappelijke relevantie van het boek, zeker in 1913, maar eigenlijk nog steeds, maakt het lezen tot een verrijkende ervaring, zodat de titel van de recensie terecht eindigt met een uitroepteken!
Helaas geldt dit niet voor de familie De Keizer, zodat ook de titel van het boek een terechte is.