Inzicht in een huwelijk

De auteur van het boek Strikken is Domenico Starnone. Hij heeft onder eigen naam meerdere boeken geschreven en daarnaast dacht men dat hij onder het pseudoniem Elena Ferrante had geschreven. Enige maanden geleden kwam men tot de conclusie dat dit waarschijnlijk zijn echtgenote, Anita Raja, was. En onlangs achtte men het toch bewezen dat het Domenico Starnone zelf was. Onder eigen naam heeft hij al veertien romans en verhalenbundels gepubliceerd en diverse prijzen gewonnen. Zijn roman Strikken is nu in het Nederlands vertaald en mocht ik lezen voor de Club van Echte Lezers van Atlas Contact. En dat was beslist een cadeautje, want dit boek verdient alle lof.

Het boek gaat over een echtpaar, Aldo en Vanda en hun kinderen Sandro en Anna. Het boek is gesplitst in drie delen, wisselend in perspectief, vorm en tijd. In het eerste deel maken we kennis met de personages via de brieven die Vanda aan Aldo heeft geschreven in het midden van de jaren zeventig. Aldo is ingetrokken bij zijn minnares Lidia. Vanda is wanhopig en kan niet accepteren dat hij haar verlaten heeft. Het tweede deel is geschreven vanuit het perspectief van Aldo. Het is inmiddels veertig jaar later, Aldo en Vanda zijn een bejaard echtpaar. Aldo biedt ons een andere kijk op hemzelf, Vanda en de gebeurtenissen van lang geleden. In het derde deel krijgen we vanuit het perspectief van dochter Anna weer een ander beeld van de persoonlijkheden en de onderlinge relaties.

In deze psychologische roman geeft Domenico Starnone op een verrassende en boeiende wijze inzicht in een huwelijk. Hij maakt alle emoties invoelbaar zoals frustratie, angst, woede, verlangen, berusting. Door de perspectiefwisseling krijg je steeds een andere kijk op de personages, je voelt met ze mee, maar ziet ook welk effect hun handelen heeft op de andere betrokkenen. Door gevoelens niet uit te spreken en langs elkaar heen te leven, proberen ze de façade van hun huwelijk overeind te houden. Ze houden elkaar en zichzelf gevangen in een relatie die een negatieve uitwerking heeft op hen zelf, maar ook op de kinderen. Toch is Strikken geen zwaar boek. Het leest prettig en vlot, bevat humor en tederheid, is enerzijds messcherp en anderzijds liefdevol geschreven. Het zet aan tot nadenken en herlezen.