Interessant idee, te veel fouten in uitwerking

Ingrid Chen (1968), opgeleid tot econome, belicht in haar debuutroman Het zilveren kruis, een mysterie ontsluierd een kant van de geschiedenis waar wij meestal niet veel over horen. Ze vroeg zich af waarom New York zich in de afgelopen eeuwen ontwikkelde tot een economisch welvarende stad en Suriname achterbleef. Het is ontzettend interessant dat Chen een onbekende kant van de geschiedenis onder de aandacht brengt. Hopelijk gaat ze hiermee door, maar het liefst in een andere vorm of met een scherpe redacteur. Het zilveren kruis heeft namelijk geen prettige schrijfstijl. Het boek bevat te veel bijzaken, onnodige dialogen en het ligt er nogal eens te dik bovenop. Ook zijn de verwijzingen meermaals onjuist of vaag. Daarom is het moeilijk om de aandacht bij het verhaal te houden.

Het zilveren kruis, een mysterie ontsluierd begint in 1648. De negenjarige Damian Lemaire schrikt regelmatig wakker midden in de nacht. Hij droomt dan over een zilveren kruis. En dan is er nog de afwezigheid van zijn moeder. Damian mist haar ontzettend en kan niet anders dan op zoek gaan naar haar. Tijdens deze zoektocht komt hij achter het geheim van zijn verleden.

Chen is geneigd om alles, maar dan ook alles, uit te schrijven. Sommige informatie is alleen niet interessant voor de verhaallijn; deze informatie maakt het verhaal alleen maar langdradig. Zo zijn er dialogen met onnodige zinnen:

“ ‘Wie zijn dat, Damian, ken je hen?’ vroeg Lucretia met een bezorgde blik in haar ogen. ‘Ze zijn van school,’ mompelde Damian. ‘Is dat zo?’ In een oogwenk vloog Lucretia naar de veldrand en richtte haar pistool op de jongens.’ "

Zinnen als 'Is dat zo?' of 'Wie zijn dat' én 'Ken je hen?' zijn onnodig en dubbelop, helemaal wanneer ze te veel voorkomen. Ze maken de roman langdradig. Ook wordt er regelmatig onjuist of te laat verwezen. 

“Andreas blies de kaars uit. ‘Hou je zo ver mogelijk van wapens vandaan, Damian,’ zei hij, ‘ze brengen alleen maar ellende met zich mee.’ Even later vulde de kamer zich met het gesnurk van zijn vriend. Damian draaide zich om in zijn bed.”

‘Zijn vriend’ lijkt nu te verwijzen naar een vriend van Andreas, terwijl ‘zijn vriend’ verwijst naar Andreas zelf. Deze incorrecte verwijzingen zijn afleidend en ze komen slordig over. Is er dan niet goed geredigeerd?

Er had beter gelet moeten worden op de stijl en grammatica in dit boek. Zonde dat er zoveel overbodigheden en fouten in deze debuutroman zitten, dat het storend wordt en afleidt van het waarschijnlijke doel, namelijk: historische feiten en gebeurtenissen die minder bekend zijn onder de aandacht brengen.