Dwaalspoor

Alex De Klerck, ex-agent van de geheime Europese antiterreureenheid OPERATIONS, krijgt een verontrustend en geheimzinnig bericht, waardoor hij naar Brussel afreist. Op hetzelfde moment, dertienduizend kilometer verderop, zet zich een oude dieseltrein in beweging. Zowel de lading als de bestemming zijn onbekend.

Als Alex in Brussel is gearriveerd lijkt er veel veranderd te zijn, zoals dat zijn oud-werkgever zich tegen hem heeft gekeerd. Dan wordt hij geconfronteerd met een brand met dodelijke afloop..Alex neemt contact op zijn enige bondgenoot, de computerexpert Suzanne Boyle. Wat hij niet weet is dat het kwaad zich vervolgens verspreid.

In “Masterplan” hebben we Alex De Klerck al eerder leren kennen. Zijn rol heeft bijgedragen dat het een stoer mannenboek is geworden, echter is zijn aandeel in “Dwaalspoor” beduidend kleiner en is het de beurt aan Susan Boyle en Lynn Diazz om te schitteren. Hierdoor is het vertrouwde genre van “Masterplan” iets anders is geworden.. Dit wil niet zeggen dat de actiescènes en de spanning er minder op zijn geworden, integendeel.

De lichten van de aanstormende trein op de cover geven goed aan dat de trein een belangrijke rol in dit verhaal heeft. De cover is in de lijn met die van “Masterplan”.In “Dwaalspoor” word je ook als lezer regelmatig op een dwaalspoor gezet.

Vanaf het begin worden de verhaallijnen goed uiteen gezet, die je in een goede balans mee door het boek leiden. Zoals het hoort werkt het toe naar de finale met veel bombarie tot aan een ontknoping waar ik geen rekening mee heb gehouden.

Het verhaal is geschreven in een duidelijke en vlotte schrijfstijl, waardoor de vaart erin blijft en je als lezer nauwelijks de kans krijgt om op adem te komen.

Met “Dwaalspoor” heeft Pjotr een waardige opvolger van het vorige boek neergezet en heeft daarmee mijn smaakpupillen verder aangescherpt om de nog komende boeken graag te willen lezen..