Kruso

Hiddensee is een eiland in de Oostzee, waar mensen een heenkomen zoeken. Zo ook de 24 jarige Ed, die op de vlucht is. Hij wordt afwasser in het restaurant van Alexander Krusovitsj ,oftewel Kruso, die zijn personeel een groep van aangespoelde drenkelingenen noemt, die samen een bijzondere maar hechte groep vormen. Het zijn zonderlinge einzelgängers die zijn zaak draaiende houden.

Het verhaal speelt zich af in 1989 en wereldwijd zijn de tijden aan het veranderen. Op Hiddensee vangt men af en toe flarden van deze ontwikkelingen op. Het thema is of de kleine gemeenschap van Kruso ertegen bestand is of langzaam afbrokkelt.

Lutz Seiler heeft met dit boek een niet-alledaagse wereld gecreëerd waar mensen naartoe trekken, als een vrijplaats om uit hun leven en aan hun problemen te ontsnappen.

Het leven op Hiddensee is druk, maar het verhaal verloopt langzaam. Hoewel op het eiland genoeg aan de hand is, lijkt de tijd stil te staan. De karakters zijn zeer divers en ieder heeft zijn of haar redenen waarom voor dit eiland is gekozen. Ondanks de diversiteit aan persoonlijkheden kreeg ik geen band met het verhaal, dat vragen blijft oproepen waar vaak geen antwoorden op komen. Het boek is voor mij een daardoor een zoekplaatje geworden.

Ik kon me er niet volledig inleven, hoe intrigerend het verhaal ook is. De afstand tussen de personages bleef namelijk bestaan.