Lezersrecensie
Een deurtje meer of minder
Als ik iets te mopperen zou willen hebben over Maan en zon van Stefan Brijs, dan zou ik, naast misschien het té vaak gebruikte woord 'terloops', uitkomen op de verkeerde auto op de voorkant. Ja, het is een Dodge Matador en de kleur lijkt ook te kloppen, maar de Dodge in het boek is een tot in detail beschreven vierdeurs sedan, terwijl op het omslag een tweedeurs coupé staat afgebeeld. Zou ook raar zijn, een taxi met twee deuren. Slordigheidje van de ontwerper of de uitgever of weet ik veel wie.
Misschien heeft Stefan Brijs er wakker van gelegen. Misschien niet. Hoe dan ook: het is onbelangrijk. Maan en zon is een prachtig boek, zoals we inmiddels van Brijs gewend zijn. Een levensecht portret van de moeizame relatie tussen een vader en een zoon, die ook weer vader van een zoon wordt. Van vier decennia Curaçao, van verwachtingen en dromen die niet uitkomen. En ook een beetje van die Dodge, waarvan een deur meer of minder niets kan veranderen aan de ontluisterende afloop.
Misschien heeft Stefan Brijs er wakker van gelegen. Misschien niet. Hoe dan ook: het is onbelangrijk. Maan en zon is een prachtig boek, zoals we inmiddels van Brijs gewend zijn. Een levensecht portret van de moeizame relatie tussen een vader en een zoon, die ook weer vader van een zoon wordt. Van vier decennia Curaçao, van verwachtingen en dromen die niet uitkomen. En ook een beetje van die Dodge, waarvan een deur meer of minder niets kan veranderen aan de ontluisterende afloop.
3
Reageer op deze recensie