Meeslepend verhaal

In Bloedlijn volgen we het korte leven van Kate Howard, de vijfde vrouw van koning Hendrik VIII van Engeland, door de ogen van haar gouvernante Joan Bulmer.


Met dank aan uitgeverij Lemniscaat voor het recensie exemplaar.


Om haar gewelddadige huwelijk te ontvluchten neemt de 18-jarige Joan Bulmer een betrekking aan als gouvernante voor zes adellijke jonge meisjes op Chesworth House.
Het is de taak van Joan om deze meisjes te begeleiden en etiquette bij te brengen en hen klaar te stomen voor een huwelijk op stand.
De meisjes hebben al de nodige gouvernantes versleten en testen ook Joan voortdurend uit.
Ondanks dat het werk voor Joan niet altijd makkelijk is verpandt Joan al snel haar hart aan hen.
Met name de jongste de 14-jarige lady Katherine Howard oftewel Kate is haar favoriet.
Kate is een wildebras, een flapuit en net als de andere meisjes wat lichtzinnig.
Wanneer de meisjes worden uitgenodigd voor een bal bij koning Hendrik VIII van Engeland op Windsor Castle raakt ook de koning onder de indruk van deze levendige Kate.
Na een paar jaar benoemt de koning Kate tot hofdame van zijn toekomstige vierde vrouw, Anna van Kleef.
Joan vergezelt haar als persoonlijke gezelschapsdame.
Een droombaan die eindigt in een nachtmerrie wanneer de koning zijn oog op Kate laat vallen.




Het eerst wat opvalt is de mooie hardcover met een afbeelding van bloed en een bloem dat volgens mij naar Kate in het verhaal wijst.
Het verhaal begint met de terechtstelling van Kate Howard.
Vertelt door de ik-persoon Joan Bulmer.
Het is zeer vlot geschreven en daardoor las ik het ook in een sneltreinvaart uit.
Een mooie historische roman die je terugbrengt in de geschiedenis ten tijde van Hendrik VIII.
Meeslepend en ook aangrijpend de geschiedenis van deze jonge Kate en haar ook jonge gouvernante Joan.
Het leven aan het hof en de gebruiken en de barbaarse praktijken die toen gebruikelijk waren.
Voor ons nu onvoorstelbaar.
Joyce Pool heeft de personages positief neergezet al dan niet geheel waarheidsgetrouw maar je kon je goed verplaatsen in de personages.
Ik vond alleen Joan die slechts 18 jaar was erg ouwelijk voor haar leeftijd.
En ik zette wel de nodige vraagtekens bij deze zin, Elke nacht halen zijn afgebeten nagels het zachte vel van mijn buik open, voortdurend voel ik de krassen in mijn hals.
Het lijkt mij dat je met afgekloven nagels juist geen verwondingen kunt aanrichten.

Ik vond het verder een goed geschreven boek en ga zeker meer boeken van Joyce Pool lezen.
Ik waardeer het boek met 4****