Het bloed kruipt

Het bloed Kruipt, van Stuart Neville, vertelt het verhaal over Ciaran en Thomas. Twee broers die veroordeeld zijn voor respectievelijk de moord en medeplichtigheid aan de moord op hun pleegvader. Aan het begin van het boek komt Ciaran juist vrij uit de jeugdgevangenis en maakt hij kennis met Paula zijn reclasseringsambtenaar. Wanneer de pleegbroer van Ciaran plots weer opduikt gaat de bal snel aan het rollen. Paula die zich zorgen maakt over Ciaran neemt contact op met Serena, de rechercheur die zeven jaar geleden Ciaran ondervroeg en hem liet bekennen voor de moord op zijn pleegvader.
Persoonlijk heb ik het boek graag gelezen, de opbouw zorgt ervoor dat je verder wilt lezen en je je steeds meer afvraagt wat er nu speelt tussen de broers.
Stuart Neville koos ervoor om af te wisselen tussen verschillende vertelstandpunten, hij laat je beter kennis maken met Ciaran, Paula en Serena. De auteur maakt een mooie personageschets en laat je meeleven met de hoofdpersonages. De personages zijn niet slechts held of schurk maar krijgen diepgang. Door de afwisseling van de standpunten leer je ook hoe verschillende personages anders met elkaar omgaan en over elkaar denken.
Doordat er vaak wordt gewisseld tussen standpunten bouwt de spanning zich op en wil je zo snel mogelijk te weten komen hoe de vork in de steel zit.
Stuart Neville kan je als geen ander op het foute spoor zetten waardoor je bij elke nieuwe aanwijzing weer begint te twijfelen.
Het verhaal zelf steunt vooral op de moordzaak uit het verleden maar maakt het daardoor niet minder spannend want zoals de titel mooi als metafoor uitdrukt het bloed kruipt. Het is slechts een kwestie van tijd voor de volgende zaak aan het licht wordt gebracht.