Goed maar...

Lief van je is de tweede roman aan de hand van Roanne van Voorst. Ze is antropoloog en schrijver van fictie en non-fictie. Haar achtergrond komt ook duidelijk naar voor in dit boek. Lief van je gaat over Rêve, haar jongere broer is gestorven. Rêve voelt zich schuldig maar het is te laat, ze kan de klok niet terugdraaien. Rêve geraakt stilletjes aan vervreemd van haar leven en gaat uiteindelijk naar het leger, naar Syrië. Na haar terugkomst is ze niet meer de oude Rêve en die zal ze ook nooit meer worden.
Roanne van Voorst is Antropoloog, vandaar ligt in het boek zo hard de nadruk op de psychologische kant van Rêve. Hoe denkt ze, hoe gedraagt ze zich naar de buitenwereld. Maar tegelijkertijd bellicht ze ook onze samenleving. Dat er veel sprake is over de vluchtelingen uit Syrië, maakt het boek razend actueel.
Lief van je is goed geschreven, net als Herman Koch die de roman heel positief onthaalde, vind ik dat Roanne een unieke schrijstem heeft.
En toch, hoe traumatisch en hoe erg het verhaal ook is, ik kon geen voeling krijgen met het hoofdpersonage. Ja wat er gebeurde was erg en dat vond ik ook. Maar Rêve haar gevoelens kwamen niet op mij over. Ook al was Rêve het hoofdpersonage en werd haar verleden belicht en zag je haar mentaal evolueren naar een ander persoon. Er was nooit een klik tussen haar en de lezer. Ze zei haar ding en ik las verder, want de schrijfstijl was goed net zoals de opbouw.
Was het misschien de bedoeling van Roanne dat je Rêve niet begreep? Zoals de maatschappij die haar eerst omarmde en later uitspuwde? Misschien, en toch is deze anti-climax niet een topper, jammer. Vandaar drie sterren.