Negen jaar wachten

Een bijzonder boek wat op de leeslijst van de boekenclub stond. Ik had me nog niet in het boek verdiept en wist dus niet waar het over zou gaan. De titel gaf mij het idee dat het een soort verhalend zelfhulpboek zou zijn. Totaal iets anders dus!
Dit boek is min of meer autobiografisch en beschrijft het leven als asielzoeker in Nederland. Schrijnend en humoristisch tegelijkertijd. Het boek geeft je een interessante inkijk in het vluchtelingenbeleid van Nederland, maar ook van andere landen. Wat hiervan waar is en wat wellicht wat gedramatiseerd is weet ik niet. Ik ben bang dat een groot deel van dit boek op de harde waarheid berust. Pijnlijk, maar belangrijk om te lezen!
Het boek had van mij wel iets korter mogen zijn. De vele verhalen van de asielzoekers die de hoofdpersoon beschrijft zijn weliswaar interessant, maar veroorzaken misschien net wat te veel herhaling. Al past herhaling erg goed bij het algemene thema van wachten in een asielzoekerscentrum. Negen jaar.. ik doe het hem niet na!