Toverkunsten in de huidige wereld

Gio weet niet wie zijn vader is. Keer op keer vertelt zijn moeder hem een ander verhaal. Maar op zijn tweeëntwintigste verjaardag flapt zij er dan eindelijk een naam uit: Giuvanni. Maar hoe kan hij haar geloven na al haar verhalen? Gio is woedend op zijn moeder en als Gio woedend is, gebeuren er vreemde dingen. Spontaan springen de glazen in huis, er vallen boeken uit de kast en buiten gaan de lantaarnpalen eraan. Dat is niet het enige wat er om hem heen gebeurt. Als hij gitaar speelt, komen er zelfs beelden tevoorschijn! Om meer te weten te komen over deze magische krachten - want dat zijn het - sluit Gio zich aan bij een wiccagroep.
Wat Gio nu meer dan ooit wil, is meer te weten komen over zijn vader, de mysterieuze Giuvanni. Giuvanni van het woonwagenkamp, dat is alles dat zijn moeder weet. Hij gaat naar het woonwagenkamp waar een van de oudste bewoners meteen Giuvanni in hem herkent. In het woonwagenkamp ontdekt Gio dat zijn vader naar Roemenië is vertrokken en laat er nu net een reis naar Roemenië georganiseerd worden door de wiccagroep. Veel behoefte aan wiccarituelen heeft Gio niet, maar hij hoopt wel meer te weten te komen over zijn vader en natuurlijk ook over zijn magische krachten. Het vermoeden bestaat namelijk dat zijn krachten in zijn genen zitten en dus aan hem doorgegeven zijn via een familielid. Zijn moeder is het zeker niet, dus dan blijft alleen de mysterieuze Giuvanni over.

De zoektocht van Gio neemt de lezer mee op reis door Europa. Een Europa dat bol staat van het occulte. We starten in Den Bosch. Pluspunten, want ik houd van Den Bosch! Vanuit Den Bosch volgen we Gio naar Roemenië en uiteindelijk zelfs Ierland.
Onderweg ontdekt Gio meer en meer waar hij allemaal toe in staat is. Niet alleen op magisch gebied breidt hij zijn repertoire uit, hij ontwikkelt zich ook tot een betrouwbare jongeman. Met name de ontwikkeling van zijn tovenaarskrachten staat in dit boek centraal. Hij krijgt daarbij hulp van andere tovenaars, maar vooral ook uit onverwachte hoek. Op de heenreis naar Roemenië vindt Gio namelijk een pot. Hierin treft hij twee amuletten aan. Het ene voelt goed en hangt hij om zijn nek. Het andere voelt duivels en vernietigt hij. Bij de vernietiging komt een geest vrij, een goede geest die gevangen zat in het duivelse amulet, Cael. Zowel Cael als het goede amulet helpen Gio tijdens zijn reis.

De zoektocht van Gio vertelt een origineel verhaal. Met name de stukken over Roemenië en Roma's intrigeren me. Ik merk dat ik eigenlijk weinig kennis hiervan heb. Daar tegenover staat wel dat het verhaal niet altijd even soepel leest. Dialogen komen wat gekunsteld over en wanneer Cael aan het woord komt raak je even de draad kwijt door de wisseling in perspectief die soms wel en soms niet door cursief schrift visueel wordt gemaakt. Het gebruik van korte zinnen zorgt er echter voor dat je al gauw weer de draad te pakken hebt en je weer verder kunt op je reis met Gio.

Al met al heb ik me vermaakt tijdens het lezen van dit boek. Het bracht me ontspanning tijdens de aanzwellende feestdagen drukte die begin december altijd aardig voelbaar wordt.