De grenzen vervagen

Gijs de Vries is een student archeologie die nauwelijks de eindjes aan elkaar kan knopen en het einde van zijn studie lijkt ook nog lang niet in zicht. Het lijkt hem allemaal niet voor de wind te gaan, totdat zijn vriend Wim bij het uitgraven van de kelder van zijn huis een oud Romeins kistgraf aantreft. Dat graf herbergt een groot geheim, dat Gijs gaat ontrafelen.
Het geheim brengt hem naar Engeland, waar hij Maria ontmoet, een beginnend journaliste uit Bath, die dringend op zoek is naar een primeur om haar carrière een boost te geven. Gijs voelt al dat het geheim dat hij aan het ontrafelen is wel eens groots zou kunnen zijn en wil voor geen geld dat Maria erachter komt, hoe leuk ze ook is!
Het spoor leidt Gijs naar een doodzieke man, Marcus geheten. Of eigenlijk is hij geen man, hij is een Shangri-Laan, iemand van een andere planeet. Vastberaden om Marcus te genezen en hem terug naar zijn thuisplaneet te helpen, moet Gijs een nieuwe zoektocht starten. Hij gaat op zoek naar de legendarische Merlijn.

De tunnel van Merlijn is het tweede boek dat ik van auteur Wim Slierendregt lees. Het verhaal begint in Nijmegen, de woonplaats van de auteur, maar ook een stad die bol staat van de (Romeinse) geschiedenis. En toevallig ook de stad waar ik gestudeerd heb. Een feest van herkenning dus. Het grootste deel van het verhaal speelt zich echter in Engeland af. Gijs volgt de Muur van Hadrianus tot aan Vercovicium, waar hij Marcus vindt. Vervolgens reist hij naar Tintagel, waar hij vermoed Merlijn aan te zullen treffen. Een reis door Engeland dus.

Het is een spannende reis en een spannend verhaal. Het bestaan van buitenaards leven is één, maar dat combineren met de Romeinse oudheid is erg bijzonder. Zonder een idee te hebben van waar ik in terecht zou komen, las ik het verhaal en volgde ik Gijs op zijn reis. Samen met Maria, want Maria, die slimme meid, had heus wel door dat er een verhaal te halen viel bij Gijs. Ze vond hem leuk, maar haar carrière nog net iets leuker. Zo gauw zou ze zich niet af laten schudden.

Het vleugje romantiek had van mij niet gehoeven, maar geeft het boek wel een humoristische twist. Hoe kom je van je achtervolger af? Juist, tijdens je date laxeermiddel in haar biertje gooien. Als dat maar goed gaat! Al begrijp ik Gijs wel hoor, hoe moest hij anders van een opdringerig vrouw afkomen, nadat zij hem helemaal naar Tintagel had gevolgd! Hier komt wel meteen een puntje van kritiek. In geen geval gaat Maria onderweg in Engeland gevulde koeken kunnen kopen. Gevulde koeken zijn zo Hollands, de kans lijkt me nihil dat je die bij een tankstation in Engeland kunt krijgen. Voor de zekerheid vroeg ik dit even na bij een Britse vriendin van me en inderdaad, gevulde koeken kennen ze niet!

Al met al een vermakelijke en spannend verhaal. De grenzen van wat wel en niet kan vervagen en laat dat nu precies mogen bij een boek in het genre fantasy. Op de voorkant van het boek staat dat het deel 1 is uit de serie De ringen van Merlijn. Ik ben dus reuze benieuwd naar het volgende deel!