Recensie Engleby

Deze reactie bevat spoilers, selecteer de tekst om de spoilers te lezen. De hoofdfiguur Michael Engleby is een jongeman uit Reading. Hij vertelt over zijn leven van jochie dat mishandeld(?) wordt door zijn vader, via kostschool (na dood van zijn vader) waar hij ook met fysiek en psychisch geweld te maken krijgt, naar universiteit (drugs en alcohol) tot aan werken als journalist en meer.

Zijn persoonlijke belevenissen worden verteld tegen de achtergrond van de jaren '60/70 tot en met begin van deze eeuw. Thatcher komt langs, net als Blair... hij heeft overal een mening over.
De enige twee mensen die hem na lijken te staan zijn Jenifer Arkland, zijn 'vriendin' en zijn zusje. De rest van de mensen zijn figuranten, passanten die soms wat langer en soms wat korter aan wezig zijn. Jenifer leert hij kennen op de universiteit.. lang duurt het allemaal niet.
Jenifer verdwijnt op een dag spoorloos. Michael vertelt uitgebreid en nauwkeurig over alle gebeurtenissen rondom de verdwijning, maar het is net alsof hij daarbij een en ander achterhoudt. Wat dat is en waarom dat is, wordt, als je het eigenlijk niet meer verwacht, duidelijk.

Citaat uit het begin van het boek:
Ik merkte dat ik kwaad was, en dat is iets wat ik hier misschien ook zou moeten bekennen. Woede. Ik heb op bepaalde momenten in mijn leven gemerkt dat die emotie zich van haar aanleiding kan losmaken en een onafhankelijke kracht worden.
Net als verdriet, zoals ik heb uitgelegd, een eigen leven lijkt te hebben, los van het verlies of de herinnering die het veroorzaakte, kan er ook in woede een moment zijn waarop het, zelfs als de bron van ergernis zou worden weggenomen, te laat zou zijn.

Afstand.. dat is het woord waarmee ik boek en hoofdpersoon in één woord zou beschrijven.